يک مشت خاک بپاش صورتم !

محاصره آبادان توسط دشمن يک طرف و گرماي طاقت فرسايي که انگار داشت همه چيز را در خود ذوب مي کرد يک طرف. نگاه رزمنده ي ميانسالي که لحظه اي ايستاده...

Monday, September 29, 2014

زيان شهرت

ماشين در يکي از غذاخوري هاي ميان راهي توقف نمود. همه باهم بر سر يک ميز ناهار مي خورديم. بناگاه متوجه شدم که کريمي غذاي خود را نصف کرد. نصفش را...

Monday, September 29, 2014

داريد پيکان، نداريد ويلچر!

يادم مي آيد که ايشان در اتاق کار روي زمين مي نشست و کارهايشان را انجام مي داد و از اين بابت احساس کردم شايد معذب باشند. پيشقدم شدم رفتم يک سري...

Monday, September 29, 2014

برنامه ي خودسازي

عينکي داشت که هر روز دسته ي آن را تعمير مي کرد. دسته ي عينکش شکسته بود و هر روز يک نخي، سيمي، منگنه اي پيدا مي کرد و به جاي لولاي اين عينک از...

Monday, September 29, 2014

سفره‌ی رنگین مال شما

همزمان با فرمان امام برای تشکیل جهاد سازندگی، جهاد شمیرانات نیز تأسیس شد. در انتخاب سرپرست جهاد همه مستأصل بودند. دنبال کسی می گشتند که بتواند...

Monday, September 29, 2014

به من برادر بگوييد

شهيد کاظمي واقعاً اهل دنيا نبود، مال و ثروت و مقام و عنوان و شهرت هيچوقت ايشان را فريفته نکرد. خدا مي داند بارها وقتي در ملاقاتهاي خصوصي و نشست...

Monday, September 29, 2014

آن پُست را نپذيرفت

مدت زيادي در جبهه هاي جنگ حضور داشت، به طوري که لياقت فرماندهي را پيدا کرده بود. محمد جواد مي توانست در مقام فرمانده ي گردان خدمت کند، اما هرگز...

Sunday, September 28, 2014

نگاهي ديگر به دنيا

به منظور انجام مأموريتي، به يکي از روستاهاي حاشيه کوير رفته بوديم، نيمه شب، موقع برگشت، ماشينمان خراب شد. کوير بود و تاريکي و سکوت. آب هم نداشتيم....

Sunday, September 28, 2014

سرگرم دنيا

به همه کمک مي کرد. مردم از او راضي بودند. خدا را شکر مي کردم که چنين فرزند صالحي دارم. وقتي معلم روستا شد، شادي من چند برابر شد. يک روز که به...

Sunday, September 28, 2014

دنيا زندان مؤمن است

آن شجاعتي که برازنده ي شخصيت ايشان است، عملياتي بود که به اتفاق پاسدار همرزمش در افغانستان انجام داد و بيست و نه نفر از اشرار را يک تنه به اسارت...

Sunday, September 28, 2014

دنيا زندان مؤمن است

آن شجاعتي که برازنده ي شخصيت ايشان است، عملياتي بود که به اتفاق پاسدار همرزمش در افغانستان انجام داد و بيست و نه نفر از اشرار را يک تنه به اسارت...

Sunday, September 28, 2014

مسافري بيش نيستيم

براي مراسم خواستگاري به مشهد رفتيم. در راه هرچه تلاش کردم، فايده اي نداشت. دوست داشتم دختري را که من انتخاب کرده بودم و وضع مالي خوبي داشت، قبول...

Sunday, September 28, 2014

آماده براي روزهاي سخت

شير علي هرگز پايبند خورد و خواب نبود. هميشه مي گفت: « يکي از برکاتي که خداوند نصيب بچه هاي محروم کرده، اين است که در شرايط سخت و ناهموار با خوردن...

Sunday, September 28, 2014

مال دنيا، مانع وصال

حسن زير بار ازدواج نمي رفت. من که برادر کوچکتر بودم ازدواج کرده بودم؛ ولي حسن مجرد بود. يک روز پدر و مادرم به من مأموريت دادند که راجع به ازدواج،...

Sunday, September 28, 2014

شما هم مي گذاريد و مي رويد

آن شب هم، مثل شب هاي قبل، در خانه اش جلسه بود. جلسه طول کشيد. مي دانستم اگر اصرار کنم که براي شام به منزل خودمان بروم، قبول نمي کند، هميشه هرچه...

Sunday, September 28, 2014

اين ميز باقي نمي ماند

يک روز خدمت شهيد نامجو رسيدم و جمله ي زيبايي را که به زيبايي و با خط درشت آماده نموده بودم به ايشان تقديم کردم. متن جمله اين بود: « اين ميز باقي...

Sunday, September 28, 2014

دعا کن اسير دنيا نشوم

سال 59 بود و مدتي از آغاز جنگ و آتش افروزي دشمن مي گذشت. با من تماس گرفت و گفت: «به زودي مراسم عقد ما برپا مي شود. دوست دارم بيايي». گفتم: «با...

Saturday, September 27, 2014

اين چه سفره اي است؟

معمولاً در سپاه، سالي يک بار تا دو بار، لباس، پوتين و کلاه مي دادند. امّا « عليرضا » اغلب يک جفت پوتين کهنه مي پوشيد. لباس کارش آن قدر قديمي...

Saturday, September 27, 2014

وسايلمان را کادو مي برديم !

ياران صياد براي اولين بار بود که او را چنين خشمگين مي ديدند. تيمسار شيرازي فرياد زد که: « شما چطور توانستيد بدون اجازه ي من، دست به اين کار بزنيد؟...

Saturday, September 27, 2014

نمي توانم لباس نو بپوشم

سال جديد از راه رسيده بود و همه لباس هاي نو مي پوشيدند. فضاي خانه ي ما هم عطر و بوي عيد را گرفته بود: «طيبه! مامان! ببين خوشگل شدم. رضا! مامان!...

Saturday, September 27, 2014