مردی شبیه نور ...

از صبحگاه حادثه تا اوج بی کران مردی شکست در خود و پر زد در آسمان مردی شبیه نور ...نه! مردی شبیه خویش

Tuesday, April 4, 2017

گَردی ز کوی دوست

برخیز تا به شهر شهیدان سفر کنیم از این سراب شهرت و شهوت حذر کنیم از باغ عشق دسته‏گلی ارمغان بریم

Tuesday, April 4, 2017

مثل آیینه

مثل شکفتن حضور تو «قدقامت» نخل بود با قیامی سبز ای ظهور خونین سرخی را در ریشه ات کاشتند و سبز روییدی

Tuesday, April 4, 2017

مثل باران

در نسیمی با سحر خندید و رفت آنکه دیشب غفلتم را دید و رفت مثل رؤیا با خیال نور و موج

Tuesday, April 4, 2017

مثل تمام عاشقانت

بغضی گره خورده است آقا در صدایم با گریه‏ها حرف دلم را می‏سرایم چشم و چراغ جامعه نسل شهید است

Tuesday, April 4, 2017

مثل تمام عاشقانت

همیشه بر دل من از تو داغ می‏ماند و باز خانه‏ی دل بی‏چراغ می‏ماند همیشه سینه‏ی من کوچه کوچه تنهایی است

Tuesday, April 4, 2017

محکم و سبز

آن شب تلخ و مه‌‏آلوده که یادش بر باد همه جا دهشت و تاریکی بود ... و غم برگ درختان سپیدار بلند ... داشت می‏رفت از یاد

Tuesday, April 4, 2017

غروب هستی

عطر پونه، بوی ریحانهای تُرد در هوای شرجی دم کرده، مُرد در غروب هستی دور از بهار

Tuesday, April 4, 2017

غرور نازک گندم

غرور نازک گندم به داس تا تن داد به روی حوصلۀ سرد سنگها، افتاد

Tuesday, April 4, 2017

فراق تو

بر دل من چو می نهی داغ فراق خود چه غم هر چه نهی بنه که من سر با رضات می نهم

Tuesday, April 4, 2017

قطره قطره

به موج سیل خیالت چنان خراب شدم برای عبرت آیندگان کتاب شدم دلم گرفته از این تن سیاه و بسته و سرد

Tuesday, April 4, 2017

قندیل دعا

این دل امشب آتشی انگیخته ست شوق را با سرکشی آمیخته ست چشم بیدار من امشب ریخته ست

Tuesday, April 4, 2017

کوچه ابری

چشم او منشاء پاکی و صفا، زیبایی‏ست من ندانم غم جانسوز نگاهش از چیست به سرشستند دلش را ز گِل عشق و امید

Tuesday, April 4, 2017

طرح لبخند

پیشانیت خاک را تبرّک می‏بخشید چشمهایت دریچه‏ای سَمت

Tuesday, April 4, 2017

طغیان

برگشته ام از تردید، در پوست نمی گنجم در هر چه به غیر از او، بی اوست نمی گنجم

Tuesday, April 4, 2017

قطره شوقی

قطه شوقی داشتم آن را برایت ریختم آبروی شعرهایم را به پایت ریختم رفتی و امام تمام لحظه های انتظار عشق را در حسرت خوب لیاقت ریختم

Tuesday, April 4, 2017

صمیمانه تر

آمیزۀ همگونی از احساس و امیدی بی تاب تر از ثانیه های شب عیدی من چون غزل«بیدل» و در قید تکلّف

Tuesday, April 4, 2017

صبح لبخند

ترا با عشق پیوندی معماست طلوع صبح لبخندت تماشاست

Tuesday, April 4, 2017

صبح لبخند و شامگاه اميد

كيست به‏جان خروش افكنده؟ هشياران را ز هوش افكنده ؟ در حُرمتِ سنّتِ رسول‏ا... بُرد يمني به دوش افكنده

Tuesday, April 4, 2017

شِکوِه

ناگاه با عروج تو چون روبرو شدیم در انزوای تلخ غریبی فرو شدیم دنبال تو تمام زمان را ورق زدیم

Tuesday, April 4, 2017