غول های دریایی

در بندرگاه های مه گرفته یا سوخته زیر آفتاب گرم، جایی در قهوه خانه های پر از دود و سرشار از بوی توتون، قهوه و چای، همیشه می شود داستان هایی درباره غول های دریا شنید؛ افسانه هایی درباره جانوران عظیم الجثه ای که آب
يکشنبه، 24 شهريور 1392
تخمین زمان مطالعه: 9 دقیقه
موارد بیشتر برای شما
غول های دریایی
غول های دریایی

نویسنده: علی رنجبران




 

سفینه های بزرگ دریایی که امروز بر اقیانوس ها می رانند حتی در تصور پیشینیان هم نمی گنجیدند

در بندرگاه های مه گرفته یا سوخته زیر آفتاب گرم، جایی در قهوه خانه های پر از دود و سرشار از بوی توتون، قهوه و چای، همیشه می شود داستان هایی درباره غول های دریا شنید؛ افسانه هایی درباره جانوران عظیم الجثه ای که آب ها سرد و تاریک را در اختیار دارند و به آنها حکمرانی می کنند. اینها افسانه هایی هستند که ملوانان سینه به سینه برای هم نقل کرده و به آنها پر و بال داده اند. اما امروز واقعیت در دریاها چیز دیگری است و در دنیای حقیقی هم غول هایی بر آب های جهانی حکمرانی می کنند. غول هایی ساخته شده از آهن که اربابان مدرن دریاهای کهن هستند؛ کشتی های بزرگ، حالا این کشتی ها هستند که در دریاها جولان می دهند و هر کدامشان برای وظیفه ای راهی پهنه های آبی دریا می شوند. در بین هر دسته از آنها کشتی هایی هستند که بر بقیه برتری دارند. اینها غول های واقعی هستند؛ بزرگ ترین کشتی های جهان.

کشتی جنگی

کشتی های جنگی در جنگ جهانی دوم یکی از مهمترین نیروهای طرفین درگیر در جنگ به حساب می آمدند، هرچند بعدها نقش کشتی های جنگی در نبردهای دریاها کمرنگ تر شد. کلاس لوا باقیمانده از آن دوران هنوز هم بزرگ ترین کلاس کشتی های جنگی در جهان است. از این کلاس چهار فروند کشتی در سال 1939 به سفارش نیروی دریای ایالات متحده ساخته شد، هرچند سفارش اولیه شامل شش فروند کشتی بود. کشتی های کلاس لوا برای اسکورت کشتی ها سریع حمل نیرو در اقیانوس آرام ساخته شدند و به همین جهت خودشان هم سرعت بالایی داشتند، مساله ای که بیشتر کشتی های مشهور جنگی در آن زمان از آن بی بهره بودند. این کشتی 271 متر طول داشت و حداکثر وزن قابل حمل آن 56500 تن بود (با وزن خود کشتی). کلاس یاماتوی ژاپنی قط هشت متر از این کشتی کوتاه تر بود ولی وزن بیشتری را حمل می کرد. 80972 تنی که کشتی ژاپنی قادر به حمل آن بود، باعث شد که سرعت آن خیلی از کلاس لوا کمتر باشد. لوا می توانست با سرعت حداکثر 65 کیلومتر بر ساعت حرکت کند که برای کشتی جنگی در آن زمان خارق العاده بود. این در حالی است که یاماتو فقط می توانست 30 کیلومتر در ساعت سرعت داشته باشد، یعنی چیزی کمتر از نصف کلاس لوا. به همین دلیل این کشتی یکی از کارآمدترین کشتی های جنگی جهانی محسوب می شد. لوا مجهز به توپ های میان و بلند برد 300 و 500 میلی متری بود. این کشتی با سرعت زیاد به هدفش نزدیک می شد، آتش می کرد و بعد با همان سرعت از مهلکه فرار می کرد. در حال حاضر دو عدد از این کشتی در خدمت نیروی دریاها هستند و به انواع موشک انداز و رادار مجهز شده اند. بعد از جنگ جهانی این کشتی به نحوی تغییر داده شده که در حال حاضر دو هواپیما می تواند روی آن بنشیند و دوباره پرواز کند. این کشتی ها علاوه بر جنگ جهانی دوم در جنگ های جهانی دیگری مثل ویتنام و کره حضور داشته است.
غول های دریایی
غول های دریایی
غول های دریایی

وسوسه دریاها

الورا به معنی وسوسه است و این نامی است که روی بزرگ ترین کشتی مسافری جهان قرار گرفته است؛ وسوسه دریاها. در حقیقت این کشتی یک وسوسه بزرگ برای سفرهای دریایی محسوب می شود. شرکت بین المللی کارئیب صاحب و کاربر این کشتی 1/2 میلیارد دلاری است. این کشتی مسافری - تفریحی 360 متر طول دارد و ارتفاع دکلش به 47 متر می رسد. در حالت بارگیری کامل وزن این ابر کشتی مسافری به 225282 تن می رسد و وزن خالی آن 100 هزار تن است. این کشتی از 16 سکوی مسافری تشکیل شده است و می تواند با سرعت 41 کیلومتر بر ساعت مسافرانش را به سفرهای دور و دراز ببرد. در هر سفر دریایی 6300 نفر می توانند از این کشتی و امکانات بی نظیرش استفاده کنند. سفارش ساخت وسوسه دریاها در سال 2006 به وسیله شرکت بین المللی کارائیب داده شده و در سال 2010 وارد آب های اقیانوس شده است. جالب اینجاست که این کشتی فقط شش سانتی متر از رقیبش کشتی مسافری اوآسیس بلندتر است. اوآسیس هم یک کشتی تفریحی متعلق به شرکت بین المللی کارائیب است و خواهر بزرگ تر الوار محسوب می شود. در این کشتی یک پیست بزرگ اسکیت روی یخ، دو سالن بزرگ مهمانی و یک سالن مخصوص تئاتر وجود دارد که در آن بیشتر از 1300 صندلی وجود دارد. انواع رستوران ها و یک سینمای کوچک به همراه یک استخر کوچک از جمله امکانات این کشتی مسافرتی - تفریحی محسوب می شوند.
غول های دریایی
غول های دریایی
غول های دریایی

غول دانای دریا

شرکت حمل و نقل بین المللی امبر، صاحب بزرگ ترین کشتی باربری جهان است. این کشتی در حقیقت ارباب تمام کشتی های جهان است و از همه آنها بزرگ تر محسوب می شود. بزرگ ترین کشتی جهان یک نفتکش غول پیکر به طول 458 متر است. این کشتی با یک دکل به بلندی 70 متر، صاحب بلندترین دکل کشتی در جهان هم به حساب می آید. سی وایز جیانت در حال حاضر به وسیله شرکت حمل و نقل پریاتی مورد استفاده قرار می گیرد. شرکت صنایع سنگین سومی تومو در سال 1979 این کشتی را به سفارش صاحب اولیه آن، یعنی شرکت حمل و نقل لوکی استریم سوئد ساخت. بعد از آن این کشتی چندین بار نامش را تغییر داد تا سرانجام صاحب جدیدش یعنی همان امبر نام آن را «مانت» گذاشته است. مانت در حالت بدون بار 81979 تن وزن دارد اما وقتی به طور کامل به وسیله نفت یا مایعات دیگر پر شود وزن آن به 646642 تن می رسد. با این وزن مانت می تواند با سرعت 30 کیلومتر بر ساعت حرکت کرده و محموله های نفتی را جابه جا کند. به دلیل سرعت پایین سفرهای آن گاهی تا یک سال طول می کشد. خدمه آن باید در این مدت فقط عرشه بزرگ این تانکر نفتی و پهنه وسیع دریا را تماشا کنند. بعد از سال ها استفاده این کشتی آخرین بار در سال 2009 و به قیمت 39 میلیون دلار فروخته شده است. برای آنکه اندازه این تانکر نفتی را بدانید تصور کنید که اگر این کشتی به صورت عمودی روی زمین بگذاریم فقط چند متری از برج تایپه 101 با طول 505 متر کوتاه تر است. نیروی محرکه مانت به وسیله چندین توربین بخار تامین می شود. قرار است این کشتی به زودی بازنشسته و در تایوان تبدیل به یک موزه دریانوردی شود. به هر حال تا به امروز این بزرگ ترین کشتی ساخته شده در دنیا محسوب می شود.

ناو هواپیمابر

بعد از جنگ و با توسعه علمی و فنی ناوهای هواپیمابر جایگزین کشتی های جنگی شدند. آنها به انواع سکوهای پرتاب موشک مجهز بودند و می توانستند تعداد زیادی هواپیما را روی خودشان جای بدهند. دیگر دوران توپ و جنگ رو در روی کشتی ها گذشته بود. بنابراین ناوهای هواپیمابر و نوع دیگری از کشتی به نام کشتی حمله دریا به زمین روز به روز بیشتر شدند. در بین همه ناوهای هواپیمابر جهان، یواس اس اینتر پرایز بزرگ ترین است؛ یک کشتی وحشتناک جنگی که حقیقتاً یادآور یک غول دریایی است. شش عدد از کلاس اینترپرایز در 15 نوامبر سال 1957 سفارش داده شد اما به جز یکی بقیه هیچ گاه تولید نشدند. از زمان سفارش، چهار سال طول کشید تا اقیانوس های جهان این کشتی عظیم الجثه را به خودشان دیدند. این کشتی 342 متر طول دارد و ارتفاع دکل آن به 40 متر می رسد و نیروی محرکه آن به وسیله هشت راکتور هسته ای تامین می شود. در مجموع 5828 نفر شامل ملوان افسر و خدمه و خلبان هواپیما روی این ناو مشغول به کار هستند. اینترپرایز می تواند با سرعت 62/2 کیلومتر در ساعت حرکت کند. این کشتی در حقیقت یک ناوگان جنگی متحرک است. دو سکوی موشک های دریایی اسپارو، دو سکوی مشوک رم و دو سکوی موشک انداز دیگر روی این کشتی وجود دارند. روی عرشه این کشتی جا برای نگهداری از 90 هواپیما در نظر گرفته شده است و طول باند پروازش به 342 متر می رسد. در حالت بارگیری کامل اینترپاریز 94781 تن وزن دارد. برای داشتن چنین ناو بزرگ و مخوفی ارتش هر کشور باید دست به جیب شده و مبلغ 451 میلیون دلار هزینه کند. این ناو در جنگ ویتنام و کره حضور داشته و بیشتر عمرش را در خلیج فارس یا جنوب شرق آسیا گذرانده است. در سال 1969 یک فروند فانتوم F4 روی عرشه کشتی دچار حادثه شد. این حادثه باعث آتش سوزی مهیبی شد که خسارت زیادی به کشتی وارد کرد. 27 نفر در این حادثه مردند و 300 نفر زخمی شدند. این ناو اولین کشتی هواپیمابر بود که به وسیله رآکتورهای هسته ای به حرکت درمی آمد. مطابق برنامه ریزی های اینترپرایز برقرار است و در سال 2013 از خدمت مرخص شود.
غول های دریایی
غول های دریایی
غول های دریایی
غول های دریایی
غول های دریایی
غول های دریایی
غول های دریایی
غول های دریایی
منبع: دانستنیها شماره 29

 

 



نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط