علاقه مند کردن کودکان برای مدرسه رفتن

دوران تحصیل کودکان یکی از مهم ترین و اساس ترین مرحله آموزشی کودکان است.
 

دوران تحصیل کودکان یکی از مهم ترین و اساس ترین مرحله آموزشی کودکان است؛ در این  هنگام است که کودک وارد محیط جدیدی می­شود، که کاملا با خانواده متفاوت است؛ و کودک از یک سو با آرامش و آغوش های گرم مادری همراه است و از سوی دیگر با برنامه های منظم و قوانین اجتماعی مدرسه همراه می­باشد.
 
در این زمان باید کودک سازگاری اولیه را با محیط به دست آورد «سازگاری: تطبیق با محیط، به منظور رفع نیازهای فردی» وگرنه کودک با بحران هایی مثل: کم رویی، خجالتی بودن و یا آزار اذیت کردن دیگران دچار شود.
 

کودکان هفت ساله ای که برای مدرسه رفتن آماده می شوند دارای ویژگی هایی هستند که با توجه به آن ویژگی ها باید نکاتی که در ادامه می آید را مورد توجه قرار داد تا مدرسه برای آنها، یک مکان امن و شیرین جلوه کند. این نکات عبارتند از:
 

 
 

امروزه ثابت شده است؛ که تغذیه ناکافی یا نا مناسب سبب می­شود که کودک نتواند از نظر علمی فراگیری داشته باشد، همچنین گاهی غذاهایی که کودک به آن حساسیت دارد در یادگیری کودک موثر است، زیرا روی مغز و رفتار کودک اثر گذار است و سبب فعالیت زیاد از حد کودک[2] و در نتیجه اختلال یادگیری می­شود.
 
چند نمونه از تغذیه های مناسب برای دوران مدرسه به شرح زیر است: (باریکه هایی از هویج یا خیار، مخلوطی از قطعات میوه های تازه، میوه های خشک مثل برگه زرد الو، مغز های گیاهی و ...).[3]
 

اولین نکته این است که باید ساعت خواب کودکان خود را تنظیم کنیم که باید توجه کنیم میزان خواب کافی برای کودکان حدود 8 ساعت می­باشد.
 
دومین نکته قابل توجه این است با خرید لوازم مدرسه زیبا و مناسب ذهن کودک را آماده کنیم؛ و وظایف دانش آموزی را برای کودک آموزش دهیم مثل: آماده کردن کیف، پوشیدن روپوش مدرسه، بستن بند کفش و ... .
 
سومین نکته استقلال را به کودک خود آموزش دهید؛ زیرا زمانی که کودک وارد مدرسه می­شود باید مسائل زیادی را به تنهایی مدیریت کند که در این هنگام والدین باید با دادن مسئولیت های مختلف به کودک او را آماده کنند؛ مثلا به کودک خود بگویید« خودش برای تکالیفش برنامه بریزد».
 
چهارمین نکته این است که همه چیز را برای کودک خود خوب تشریح کنیم مثلا به کودک خود بگویید: که همه همکلاسی هایش به اندازه او می­دانند، یا همه همکلاسی هایش به اندازه او استرس دارند و شاید خجالت می­کشند و یا راه دیگر این است که از آینده کسانی که درس خوانده­اند و موفق شده ­اند با  آب و تاب تعریف کرده و این اشتیاق را در فرزند خود شعله ور کنید.
 
پنجمین نکته این است که با فرزند خود همراه باشید؛ این کار شاید مقداری از شما وقت بگیرید ولی باعث امنیت روانی و آرامش کودک می­شود.
 
ششمین نکته قابل توجه این است که برای گریه های کودک خود راه حل پیدا کنید؛ در این زمان صبوری و دلسوزی شما کار دست کودک می­دهد، با کودک خود صحبت کنید و آنچه که موجب ترس او شده علت یابی کنید چه بسا بیشتر این علت ها دلایل بسیار کوچکی دارند که با صحبت کردن حل می­شود.
 
هفتمین نکته قابل توجه این است که زمان و مکانی مناسب برای انجام تکالیف مدرسه اش تعیین کنیم؛ و احساس مسئولیت را به کودک خود القا کنیم، به طوری که اگر یک روز والدین نباشند کودک به راحتی از پس مسئولیت و تکالیف خود بر آید اما در عین حال باید حواستان به روند نوشتن تکالیف مدرسه کودک باشد.
 
هشتمین نکته این است که از کودک خود درباره­ی اتفاقاتی که در مدرسه برایش افتاده است سوال کنید؛ تا علایق کودک خود را کاملا متوجه شوید و همان کار ها را با کودک خود در خانه اجرا کنیم.
 
و آخرین نکته این است که ترس کودک خود را کاهش دهید و توجه داشته باشید که گاهی این ترس ها کاملا موقتی بوده و بعد از مدتی از بین می­رود.[4]