پروردگار بزرگت را تسبيح گوي، او که بر زن آبستن آسان گرفت و از او نوزاد خارج کرد که از بين احشا و پارک تلاش مي‌کند. پس برخي از آنان مي‌ميرند و در خاک مدفون مي‌شوند و برخي ديگر زنده مي‌مانند

پيش از بررسي اين سخنان، مناسب است ابتدا به اين دو پرسش پاسخ داده شود: 1. آيا خود مسيلمه ادعا مي‌کرد که جملات را در پاسخ به هماوردي قرآن گفته است يا ديگران چنين برداشتي دارند؟

يکي از افرادي که تقريباً تمام مورخان و بسياري از مفسران از رويارويي وي با قرآن سخن گفته‌اند، مردي به نام ثمامة‌بن‌حبيب (يا ثمامة‌بن‌کبير بن حبيب) است که بعدها در تاريخ اسلام، مسيلمه کذاب نام گرفت.

از وي نيز جملاتي به جا مانده است که برخي گفته‌اند اين جملات را در مقام معارضه با قرآن گفته است. درباره‌ي وي مناسب است به چند نکته اشاره شود:

غالب نويسندگان، طُليحة‌بن‌خُويلد بن نوفل أسدي فقعسي را از مدعيان نبوت و افرادي برشمرده‌اند که به تحدي قرآن پاسخ داده و جملاتي در هماوردي با قرآن گفته است.

برخي از نويسندگان، اسود عنسي را در شمار کساني آورده‌اند که ادعاي هماوردي با قرآن کرده، به تحدي قرآن پاسخ داده و جملاتي در هماوردي با قرآن گفته است. برخي او را اولين شخصي برشمرده‌اند که با قرآن

برخي از دگرانديشان تصور کرده‌اند، تحدي قرآن کريم نمي‌تواند تحدي حداکثري باشد و شامل همه‌ي علوم و معارف همچون جهان‌شناسي، فلسفه، اخلاق، فقه و... شود و براي اينکه تحدي قرآن شکست خورده به شمار نيايد،

يکي از مباحث مهم درباره‌ي تحدي، سخن از گستره‌ي تحدي است. مهم‌ترين مباحثي که در اين باره مطرح مي‌شود، شمول افرادي، شمول زماني و شمول اصنافي است.

غالب دانشمندان مسلمان کمترين مقدار اعجار قرآن را که به آن تحدي شده، يک سوره‌ي کامل مي‌دانند، ولي مقدار تحدي قرآن از مسلّمات نبوده، مورد بحث جدي قرار گرفته است؛ درحالي که عده‌اي ارائه يک آيه- هرچند

يکي از پرسش‌هايي که از ديرزمان مطرح بوده، حکمت عدم رعايت مراتب تحدي قرآن است. برخي گفته اند: سير طبيعي و حکمت الهي اقتضا مي‌کرد تحدي قرآن از دشوارتر شروع شده، به آسان‌تر خاتمه يابد؛ يعني