ادبیّات پایداری، برجسته كردن پیام‌های انسانی از جمله آزادگی، حق خواهی، عدالت طلبی، ظلم ستیزی، وطن دوستی، ایثار و استقامت است. در این نوع ادبیّات شاعر یا نویسنده با زبان، رفتاری فراهنجار دارد. او به دنبال...

ما سایه یک خیال بودیم یک‏ میوه، ولی، چه‏کال ‏بودیم نقاشی روی آب بودیم خمیازه وقت خواب بودیم

ای سرو سبز پوش سبکبار ای نخل زخم خوردۀ ایثار نام تو هم‌ردیف ستاره است

بر دلم باری گران مانده‏ ست داغ یاری مهربان مانده ‏ست جای پای سبزِ پروازش از زمین تا آسمان مانده ‏ست

از موج، از طوفان رهِ ساحل گزیدیم افسوس، رسم مردم عاقل گزیدیم ما ناجوانمردانه از پیمان گسستیم

مرا به دست قضا و قدر سپردی و رفتی به بادهای زهی در به در سپردی و رفتی

راه گم بود، اگر نام و نشان تو نبود اگر آن دیده بر ما نگران تو نبود کوه بیداد ز بنیاد نمی‏شد ویران

یک چراغان داغ دل در سینه پنهان کرده‌‏ام شور صد صحرا جنون گرد نمکدان کرده‌‏ام کرده‌‏ام رنگین‏‌تر از گُل کارگاه سینه را

این کوچه‌‏ها بی نور در ظلمت، وقتی جهان در دست عصیان بود بر شانه‌‏های عصمت مردم، زخم تبرهای فراوان بود

چشمهای تو مرا وعده باران دادند به تنِ مرده من روح و دل و جان دادند شوقِ برخاستن و زندگی تازه به این