می گویند ما یک کشور استبدادزده هستیم، ما در نیمه ی راه دموکراسی هستیم، ما یک ملت نابالغ هستیم؛ نخیر، این حرف ها غلط است.

اگر شخص متدین باشد، بیشتر هم خواهند گفت. آنها معتقدند که مردم سالاری، مردم سالاری سکولاریزه شده است؛ باید حتما از دین جدا شود تا اسمش را مردم سالاری بگذارند

باید به مسؤولان احراز صلاحیت ها توصیه کنیم که با دید صد درصد قانونی و بدون هیچ ملاحظه از هیچ طرف نگاه کنند. این، چیزی است که بنده همیشه توصیه می کنم

دشمنان ما می خواهند اصلا انتخابات برگزار نشود. چرا؟ برای این که بتوانند شاهدی بیاورند که در ایران مردم سالاری و دموکراسی نیست.

ملتی به موفقیت دست پیدا می کند که از اراده و عزم راسخ خود کم نگذارد و بتواند با قدرت تمام و با وحدت کلمه این راه را طی کند. چنین ملتی پیروز است

با پشتوانه آراء مردمی باید دولتی سرکار بیاید که با قدرت گره ها را باز کند و کارهای بزرگ را انجام دهد؛ کارهایی که در نیمه راه است و باید با تلاش مضاعف و با جد و جهد به نتیجه برسد

اصلح کسی است که هم به ترقی و پیشرفت کشور و توسعه اقتصادی و غیراقتصادی بیندیشد؛ هم زیر توهمات مربوط به توسعه، آن چنان محو و مات نشود که از یاد قشرهای مظلوم و ضعیف غافل بماند.

وقتی یک ملت یکپارچه و یکدست باشد و مسؤولان کشور همه با یکدیگر همدل و همراه باشند، شمشیر دشمن کند می شود و جرأت نمی کند به چنین کشور و ملتی نظر بد بیندازد و با او به چشم توطئه نگاه کند.

انتخابات دارد نزدیک می شود. مردم باید آگاهانه پای صندوق های رأی بروند و انتخاب کنند، انتخابات جلوه ی بسیار زیبا و جذاب مشارکت عمومی است

این که یک نظام اسلامی - نظامی زیر پرچم توحید و دین - می تواند مردم سالاری را به شکل آشکار و واضح و با زبان گویا در مقابل چشم مردم جهان قرار دهد، درست عکس تبلیغات استکباری دنیای لیبرال دموکراسی است.