با نفی اعتبار طبیعت‌گرایی، تصویری از هستی به دست داده می‌شود که در آن، واقعیت‌های شگرفی در ورای طبیعت وجود دارد.

حیات پاک در عرصه اعمال جمعی، متضمن غنا، عفت و عدالت (رأفت) است. درخصوص غنا، این نکته قابل ذکر است که مقصود از غنا، زایل نمودن فقر و ایجاد برخورداری است.

اندیشه و اعتقاد صحیح است که از ویژگی ثبات و پایداری برخوردار است و در مثل، مانند درختی دانسته شده که ریشه ای استوار دارد.

تربیت (رشد و پرورش) دادن معنای محدودتر از ربوبیت دارد و می توان گفت که تربیت به معنای مذکور، تنها جلوه های ربوبیت است.

از سه واژه تطهیر، تزکیه و تهذیب که معنای مشابهی دارند، واژه «تهذیب» در قرآن به کار نرفته، اما در روایات استفاده شده است

مفهوم حیات پاک، از میان مفاهیم اسلامی مختلف در مورد هدف غایی، برای بحث برگزیده شده است زیرا تناسب صریح تری با مباحث پیشین دارد.

خداوند نخواسته است این غایت را بر موجودیت آدمی تحمیل کند و اگر چنین می خواست، آن گاه همه مردم را امت واحدی قرار می داد.

در متون اسلامی، خداوند هم خیر بنیادین و هم بنیاد هر خیری معرفی شده است . این سخن از طریق مقایسه میان خدا و هر چیز دیگری بجز او، مطرح شده و خداوند از حیث منزلت در خیر، برتر از از هر چیزی معرفی گردیده است.

تأدیب بر خلاف تطهیر و تزکیه که جنبه سلبی داشتند جنبه ایجابی دارد و ناظر به قاعده‌مند کردن رفتارها و حالات درونی، طبق قواعدی معین است.

وسعت بهشت در مقیاسهای دنیایی قابل تبیین نیست به همِن جهت بزرگی وسعه آن به شکلهای مختلف در روایات آمده در برخی روایات این گونه آمده است که بهشتی که به یک مومن داده میشود چند برابر این دنیا است ودر برخی...