مهرداد وفا ساکن تهران و کارشناس ارشد پرستاری و کارشناس فوریّت‌های پزشکی است. با ما همراه باشید تا با ایشان بیشتر آشنا شویم.

تجربه نشان داده است که بیماری بیمارانی که زمینه‌های ناامیدی برای آن‌ها فراهم بوده است، اوج و شدت یافته، خطر مرگ را بیشتر کرده است.

توجه دادن بیمار به ارزش و آثار معنوی بیماری، یکی دیگر از راه‌های امید بخشیدن و روحیه دادن به بیمار است.

پیشوایان ما همواره بیمار را پس از بهبود و سلامت، متوجه فرصت ارزشمند سلامت و تندرستی کرده‌اند و گذر از بیماری را با عنوان گذر از دورانی که گناهان انسان در آن فرو می‌ریزد یاد کرده‌اند.

از دیدگاه اسلام، فعالیت زنان در اجتماع و مراتب شئونات جامعه تا آنجا آزاد و بدون مانع است که منافات و اصطکاکی با عفت و پاکدامنی آنان نداشته باشد و عفت عمومی ‌جامعه را به مخاطره نیندازد.

رابطه با بیمار باید همانند رابطه با کودکان سرشار از مهر و عطوفت باشد؛ چرا که بیمار بر اثر ناتوانی خود را در موضع ضعف مشاهده می‌کند و بیش از دیگران نیازمند این مهرورزی‌هاست.

از مواردی که در روایات به آن توصیه شده است، پرستاری در سفر است. موقعیت سفر و محدودیت‌هایی که در آن وجود دارد، ایجاب می‌کند که توجه ویژه‌ای به بیمار معطوف شود.

پرستاری و مراقبت از بیمار نیز از این قاعده و قانون کلی مستثنی نیست و در پرستاری از بیمار، خانواده او در اولویت قرار دارند.

بیماری و نقص عضو می‌تواند انسان را مورد توجه خداوند مهربان قرار دهد و چنانچه این بیماری و نقص عضو، در راه خدا و برای عظمت اسلام باشد، بیش از پیش بر توجه و عنایت الهی خواهد افزود.

نظافت بدن و لباس بیمار یکی از نیازهای ضروری است. بنابراین، در صورتی که استحمام موجب تشدید بیماری بیمار نشود و ضرری بر او وارد نسازد، نباید او را از این موهبت آرام بخش محروم ساخت.