شخصى قصد دارد شهرى را که محل کار اوست، وطن دوم خود قرار دهد، تا چه مقدار باید در آن شهر بماند تا آنجا وطن او حساب شود؟

شخصى در محلى قصد اقامت ده روز کرده، آیا مى‌تواند در بین این ده روز از حدّ ترخص خارج شود؟

پدر و مادرم تهرانى نیستند، آن دو از شهرى دیگر به تهران آمده‌اند، من و برادران و خواهرانم در تهران متولد شده بزرگ شده‌ایم، ولى هر ساله چند روز به آن شهر مى‌رویم، تکلیف روزۀ ما چه مى‌شود؟

دخترى که در غیر وطن ازدواج مى‌کند آیا هر وقت به دیدن پدر و مادر مى‌رود، بدون قصد ماندن ده روز نمازش تمام است یا شکسته به این دلیل که قصد دارد با شوهرش باشد و اعراض قهرى است؟

تهران که از بلاد کبیره است باید حدّ ترخص آن از کجا حساب شود؟

آیا براى تحقق شغل مسافرتى، تعداد خاص مسافرت در هفته یا ماه لازم است، مثلاً در هفته یک بار یا دو ماه پنج بار مجزى است؟ لطفاً شغل مسافرتى را بیان کنید؟

براى تعیین ٨ فرسخ، وسط دو شهر حساب مى‌شود یا انتهاى مقصد؟

این جانب تا سن ۴ سالگى چادرنشین بوده‌ام، از آن پس در یک روستا اقامت نمودم و از سال ۴٢ به مدت ده سال به طور سیّار و ثابت در عشایر و روستاها معلم بوده‌ام، بیشتر اوقات نمازهایم را انجام داده‌ام.

اگر کسى قصد ١٠ روز کرد، سپس با خواندن یک نماز چهار رکعتى براى انجام کارى حدود ٣ ساعت به اطراف رفت و پیش از ظهر هم برگشت، آیا به نماز و روزه‌اش ضرر مى‌رساند؟

کارم در کشتى است و نماز و روزه‌ام درست است، دو روز در کار و سه روز آسایش دارم، اگر این سه روز را به شهرم برنگشتم و همان بندر ماندم، آیا این سه روز نمازم شکسته است یا نه؟