هر مؤسسه یا اداره یا کارخانه یا کارگاه و بالاخره هر تشکیلات اجتماعى احتیاج به یک مدیر مسئول دارد.گر چه باید بین افراد آن مؤسسه تعاون و همکارى وجود داشته باشد لیکن به هر حال

همه مردم تشنه دوستى و محبتند.دوست دارند محبوب دیگران باشند.دل انسان به محبت زنده است.کسیکه بداند محبوب کسى نیست خودش را بیکس و تنها میشمارد.همیشه پژمرده و افسرده است.

معمول بعض زنها اینست که وقتى از دست شوهرشان ناراحت شدند قهر میکنند،صورتشان را در هم کشیده حرف نمیزنند.در گوشه اى نشسته دست به هیچ کارى نمى زنند.غذا نمى خورند،

هیچکس بى عیب نیست،یا کوتاه است یا دراز،یا سیاه رنگ است یا رنگ پریده،یا چاق است یا لاغر اندام یا دهانش بزرگ است یاچشمهایش کوچک،یا بینى اش بزرگ است یا سرش طاس

دشوارى زندگى بر دوش مرد است.مخارج خانواده را بهر طورشده باید تامین کند،در خارج منزل با صدها مشکل مواجه میشود،ممکن است مورد توهین یا توبیخ رئیس قرار بگیرد،

هر کسى دوست دارد غمخوار و محرم رازى پیدا کند،گرفتاریهاى خویش را برایش شرح بدهد.حس ترحمش را تحریک نموده دلش را کباب کند.

درست است که بر مردان واجب است مخارج خانواده را تامین کنند و بانوان شرعا در این باره مسؤولیتى ندارند،لیکن خانمها نیز باید شغل و کارى داشته باشند

بعضى از مردها دوست دارند در خانه اشتغالات و سرگرمیهاى مخصوصى داشته باشند،یا انواع تمبرها را جمع آورى میکنند.یا عکسهاى مختلف را جمع آورى میکنند

پول پیدا کردن کار آسانى نیست، هزاران زحمت و دردسر دارد، انسان مال را براى رفاه و آسایش خویش میخواهد و ذاتا بدان علاقه منداست، اگر به کسى احسان کرد و مالى را که

بد نیست زن نسبت به شوهرش مختصر مراقبتى داشته باشد لیکن نه به حدى که به بدگمانى و وسواسیگرى منتهى شود، بدبینى یک بیمارى خانمانسوز و صعب العلاجى است