پایان ماه روضه شده، غم گرفته‌ام/ هیئت تمام گشته و ماتم گرفته‌ام/ ای روضه خوان ادامه بده اشک و آه را/ شعر وداع نه ... شور محرّم گرفته‌ام

و باز شهر غوغا دلم غوغا اشک های بی امان غوغا باز این چه شورش است در من... در تو... در تمام خلق؟

با رنجِ اسارت و غمِ تنهایی/بانویِ دلیرِ روزِ عاشورایی /با این همه غُصِّه و مصیبت امّا /چیزی تو ندیده ای به جز زیبایی

من بی حسین معنی دیگر نمیدهم/باید که با حسین مرا باورم کنید...

عزای چور ختم المرسلین است/بسوز‌ای دل که امروز اربعین است/سراسر درس بهر مسلمین است/قیام کربلایش تا قیامت/مطاف و کعبه دل‌ها همین است/دلا کوی حسین عرش زمین است/حسین بن علی، آن را نگین است

السلام علیک یا مظلوم ‎ "ما را رسانده قافله تو به آسمان "‬‎

همه رفتند و دل بی سر و پا جا مانده/ از هوای حرم کرب و بلا جا مانده/ به گمانم که میان همه زائر های/ فقط امضای برات دل ما جا مانده

تصویری مزین به عبارت مبارک «اَلسَّلامُ عَلیَ مَن اَلْاجابَهُ تَحتَ قُبَتهِ» علیه السلام

با پای پیاده می‌روم کرب و بلا... در هر قدمی ثواب حج دارم من

امام صادق علیه السلام: همانا ایام زیارت زائران حسین بن علی (ع) از عمرشان محسوب نگشته و جزء حیاتشان به شمار می آید... . وسائل شیعه، ج۱۰، ص ۳۲۲ .