درباره ی خاستگاه و مفهوم نخست واژه زندیق به طور کلی می توان گفت که این واژه معرب زندیک فارسی میانه است، در حالی که پیش از این برخی از نویسندگان اسلامی زندیک را

در سده ی سوم اسلامی، میراث فرهنگی یونان موج وار به اسلام روی می آورد. گروهی از متفکران شیفته ی معقولاتی شدند که گفتی در آن ها کشفی کرده بوده یا می پنداشتند که کشفی خواهند کرد،

بسیاری از مورخان بر این نکته تأکید ورزیده اند که کمک ایرانیان به عباسیان برای تفوق بر امویان و به دست گرفتن زمام امور سرزمین های اسلامی و در نتیجه نفوذ ایرانیان در

در عصر حکومت امویان، ایرانیان به خوبی دریافتند که این غاصبان خلافت، جز به تضعیف اسلام، و سیطره بر مردم مسلمان و ظلم و بیداد بر مردمان بلاد تحت امر کمر نبسته اند.

از دیگر مناصبی که می توان از آن یاد کرد سمت دبیری بود. دبیری سمتی بود که از زمان رسول خدا وجود داشت اما به مرور به صورت یک مقام رسمی و مهم در ساختار حکومتی

پس از دوران زمام داری سه خلیفه وامامت و زعامت امام علی بن ابیطالب علیه السّلام و امام حسن مجتبی علیه السّلام که مورخین ان را دوره خلفای راشیدین می نامند،

پس از عمر نوبت به خلافت عثمان رسید. طبری می نویسد: در سال بیست و چهارم هجری با عثمان بن عفان به خلافت بیعت کردند. در وقت بیعت اختلاف است. بعضی ها چنان که در

رحلت رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله برای جامعه مسلمان مدینه آن چنان ضربه هولناکی بود که برای مدتی مردم را چنان دچار سردرگمی ساخت که هر کس به نوعی به

آورده اند که وظیفه نظر در مظالم، وسیع تر از وظیفه قاضی است و ترکیبی از قدرت حکومتی و عدالت قضایی است که از میان دو طرف دعوا، ظالم را بیابد و متجاوز را منع نماید،

گویند که چون ابوبکر را مرگ نزدیک شد به عثمان بن عفان که کاتب او بود گفت: بنویس «بسم الله الرحمن الرحیم، این است وصیت بنده خدا پسر ابو قحافه در واپسین