الهی مکُش این چراغ افروخته را مُسوز این دل سوخته را و مَدَر این پردهٔ دوخته را و مران این بندهٔ نو آموخته را

الهی بحرمت ذاتی که تو آنی، بحرمت صفاتی که چنانی و بحرمت نامی که تتو دانی بفریاد رس که میتوانی.

الهی روی بنما تا در روی کسی ننگریم و دری بگشی تا بر در کس نگُذریم.<br /> پیوسته دلم دم ار رضای تو زند<br /> جان در تن من نفس برای تو زند<br /> گر بر سر خاک من گیاهی روید<br /> از هر بر گی بوی وفای...

الهی از کُشتهٔ تو خون نیاید و از سوختهٔ تو درد، کُشتهٔ تو بکُشتن شاد است و سوختهٔ تو بسوختن خوشنود

الهی اگر خامم پخته ام کن و اگر پخته ام سوخته ام کن.

الهی بروز کار آمدم بنده وار با لب پُر توبه و زبان پُر استغفار، خواهی بکرم عزیز دار خواهی خوار که من خجلم و شرمسار و تو خداوندی و صاحب اختیار.

الهی بر عجز خود آگاهم و بر بیچارگی خود گواهم ف خواست خواست تو است من چه خواهم.<br /> گر درد دهد بما و گر راحت دوست<br /> ا ز دوست هر آنچیز که آید نیکوست<br /> ما را نبود نظر بخوبی و بدی<br /> مقصود...

الهی در سر خمار تو داریم در دل اسرار تو داریم و بزبان اشعار تو داریم ف اگر گوییم ثنای تو گوییم و اگر جوییم رضای تو جوییم

الهی اگر مستم و اگر دیوانه ام از مقیمان این آستانه ام، آشنایی با خود ده که از کاینات بیگانه ام

الهی تا بتو آشنا شدم، از خلق جدا شدم، در دو جهان شیدا شدم، نهان بودم و پیدا شدم<br /> نی از تو حیات جاودان می خواهم<br /> نی عیش و تنعم جهان می خواهم<br /> نی کام دل و راحت جان می خواهم<br /> هر چیز...