الا یا ایها المهدى، مدام الوصل ناولها<br /> که در دوران هجرانت بسى افتاد مشکلها<br /> صبا از نکهت کویت نسیمى سوى ما آورد<br /> ز سوز شعله شوقت چه تاب افتاد در دلها

منال از ظلمت و بیداد دوران<br /> غمت کن مختصر او خواهد آمد<br /> مکن اندیشه از سفیانی شوم<br /> که در وقت خطر او خواهد آمد<br /> بپاخیز آخر از این خواب سنگین<br /> که ناگه بی خبر او خواهد آمد

به پایان آید این دوران غیبت<br /> که بر باغ نظر او خواهد آمد<br /> بکن آماده صحن خانه خویش<br /> که بر این رهگذر او خواهد آمد

بدان ای دل دگر او خواهد آمد<br /> دگر از این سفر او خواهد آمد<br /> کند دیگر طلوع از طرف مغرب<br /> که چون صبح سحر او خواهد آمد

رسد با تو بر این دوران شکوه و لطف بی پایان<br /> بگردد با تو جاویدان بهشت حسن و زیبایی<br /> تویی تنها نیاز من فقط تو چاره ساز من<br /> دعای هر نماز من امید روز فردایی<br /> فدای نام تو مولا بیا و...

شود روزی ز تو شیرین دگر کام دل غمگین<br /> به پایان آید آخر این همه شبهای شیدایی<br /> زمان وصل یار آید شب غم بر کنار آید<br /> به دور روزگار آید بهارانی تماشایی

تو روزی عاقبت آری نجات از این گرفتاری<br /> دهی درمان بیماری به درد ما مداوایی<br /> تو روزی آوری آخر نجات این دل مضطر<br /> ز تو پایان رسد دیگر بر این شبهای تنهایی

تو روزی عاقبت آیی نقاب از چهره بگشایی<br /> به عالم لطف فرمایی و خود رخساره بنمایی<br /> تو روزی میرسی از راه به جمع عاشقان ناگاه<br /> رسد آن لحظه دلخواه زمان ناب رؤیایی

گفتم که شیعیانت جمعند به یاری تو<br /> گفتا که من شب و روز در انتظار یارم<br /> گفتم به شیعیانت آیا پیام داری<br /> گفتا که گفته ام من هر دم در انتظارم

گفتم که یاوررانت مظلوم هر دیارند<br /> گفتا مرا ببینند مظلوم روزگارم<br /> گفتم که شیعیانت در رنـج و در عذابند<br /> گفتا به حال ایشان هر لحظه اشکبارم