در بین دانشمندانی که در قرون اولیه موجب تقویت، تشویق، تحول و دگرگونی پزشکی شده، ابوزکریا یحیی ابن (یا یوحنا به معنای پسر) ماسویه بود. او حدود سال 162هـ/788م در شهر جندی شاپور به دنیا آمد. در سال

ابوعلی حسین‌بن سینا ملقب به شیخ‌الرئیس در سال 370 هجری قمری مصادف با 980 میلادی در شهر بخارا دیده بر جهان گشود. استعداد و نبوغ وی بدان پایه بود که در ده سالگی قرآن را آموخت و در هفده سالگی

ابن‌سینا در کتاب گرانقدر خود قانون در رابطه با عسرالولاده یا دیستوشی و رابطه آن با هیدروسفالی چنین اظهار می‌نماید:

ستایش و سپاس مرخدای جهانیان راست و درود و سلام بر اشرف پیامبران، سرور ما محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) و بر خاندان و اصحاب و یارانش باد و درود بر آنانکه از ایشان پیروی می‌نمایند تا روز رستاخیز.

سالها استادان در مقدمه دروس علم تغذیه اشاره می‌نمودند که رازی و ابن‌سینا به موضوع تغذیه و نقش آن در سلامت و درمان بیماریها توجه داشته‌اند و ما هم سالها ضمن تدریس این جمله را برای دانشجویان خود تکرار

از آن زمان که انسان اندیشمند پای به دایره هستی نهاد و در جریان اجتماعی شدن و کسب تجربه‌ها، در کنار اموری چون کشاورزی، اهلی کردن حیوانات، شکار و غیره، به منظور رفع نیازهای نخستین زندگی اجتماعی

سیداسماعیل بن حسن حسینی ملقب به زین‌الدین از بزرگان دانش و طب در قرن پنجم و اوائل قرن ششم هجری قمری است. وی مؤلف کتابهای ذخیره خوارزمشاهی، خفی علایی و الاغراض الطبیه و المباحث العلائیه و یادگار

کنکره بین‌المللی تاریخ پزشکی در اسلام و ایران این فرصت را فراهم آورد که به خویشتن خویش برگردیم و تاریخ پرافتخار کشور اسلامی‌مان را گشوده و برگهای زرین آن را در معرض دید پژوهشگران و اندیشمندان عالم

بیماری‌های مفصلی از جمله بیماری‌هائی هستند که از دیرباز سبب ابتلاء و از کار افتادگی انسان شده‌اند. تخصیص بخش مستقلی از کتاب قانون توسط ابوعلی سینا به شناخت و درمان این بیماری‌ها موید این نکته است.

پزشکان مسلمان ایران در ازمنه قدیم تجربیات بی‌شماری در زمینه بیماریهای کلیه و مجاری ادراری داشته و نکات ارزشمندی را در این زمینه روشن نموده‌اند، به طوری که امروزه با مطالعه آثار بجا مانده از ایشان دانش...