در حکمت وجوب قضای نماز پدر بر پسر بزرگ گفته‌اند: «چون او حبوه را ارث می‌برد، باید قضای نمازها را انجام دهد» با توجّه به این مطلب، آیا زنازاده که ارث نمی‌برد نیز باید نمازهای قضای پدر را بجا آورد؟

تکلیف پدری که یقین دارد پسر بزرگ‌تر، قضای نماز و روزه‌هایش را بجا نمی‌آورد، چیست؟

نماز صبی ممیز به نیابت از والدینش مجزی است یا خیر؟

اگر بر عهدۀ پسر بزرگ، نماز و روزۀ قضا باشد و بجا آوردن قضای نماز و روزۀ پدر هم بر او لازم باشد، کدام را مقدم بدارد؟

آیا می‌توان برای انجام نمازهای قضای پدر، ابتدا تمام نمازهای صبح و سپس تمام نماز‌های ظهر و... را خواند؟

پدرم مدّت زیادی نماز و روزه‌هایش را بجا نیاورده است ولی در وصیت‌نامه‌اش نوشته که هیچ قضای نماز و روزه نمی‌خواهد و قضای این عبادات به خودش مربوط است، با توجّه به این مطلب، وظیفۀ من که پسر بزرگ‌تر وی هستم...

شخصی وصیت نموده که مقدار معینی نماز و روزۀ قضا برای او انجام شود، آیا وجه آن را از ثلث اموال او باید پرداخت نمود، یا انجام آن بر عهدۀ پسر بزرگ‌تر است؟

می‌دانیم میتی نماز قضا به عهده دارد ولی در این باره وصیتی نکرده، تکلیف چیست؟

آیا پسر بزرگ می‌تواند در زمان حیات پدر، اجرت نمازهای قضای او را پیشاپیش دریافت کند و یا با آن‌ها طی کند که نماز قضای ایشان را نمی‌خواند؟ آیا می‌تواند خرج قضای نماز و روزۀ وی را از ترکۀ میّت بردارد؟

آیا می‌توان نماز و روزه پدر و مادر را که به دلیل بیماری یا سواد نداشتن، توانایی انجام صحیح اعمال خود را ندارند، در زمان حیات آنان قضا کرد؟