بنا بر این که وظیفه مردم در امر به معروف و نهی از منکر در نظام جمهوری اسلامی، اکتفا به امر به معروف و نهی از منکر زبانی است، و مراتب دیگر آن بر عهده مسئولین است، آیا این نظریه، حکم از طرف دولت است یا فتوا؟

اگر امر به معروف و نهی از منکر مستلزم بی آبرویی کسی که واجب را ترک کرده و یا فعل حرام را به جا آورده باشد، و موجب کاسته شدن احترام او در برابر مردم گردد، چه حکمی دارد؟

شخصى یکى از اقوامش علاوه بر تارک الصلاة بودن، به بعضى از مقدسات بى احترامى مى کند و او براى احترام پدر و مادر حرفى به او نمى زند ولى قلباً از او ناراضى و ناراحت است، آیا همین مقدار در نهى از منکر کافى...

تماس گرفتن با افرادى که سروکار با نوارهاى مبتذل و فیلمهاى نامشروع دارند چگونه است؟ اگر امر به معروف و نهى از منکر باعث مسخره خود آمر و ناهى شود چطور است؟

در شرایط کنونى در برخى از مراسم عروسى از نوارهاى مبتذل استفاده مى شود، با توجه به اینکه ممکن است عدم شرکت در مراسم موجب تیرگى روابط فامیلى شود و از طرف دیگر نهى از منکر هم مفید نیست، شرکت در این مجالس...

اگر شخصى در اتومبیلى سوار شده که نوار موسیقى یا غنا گذاشته اند و بداند نهى از منکر سودى ندارد، وظیفه چیست؟

از آنجایى که امر به معروف و نهى از منکر از واجبات شرعى مى باشند وظیفه انسان در قبال مجالس لهو و لعب و افراد بى بند و بار چیست؟

اصولا در فقه اسلام براى پیشگیرى از وقوع جرم در جامعه و تأمین جامعه از خطر مجرمین چه راههاى حقوقى وجود دارد و این اقدامات در صورت وجود، تحت چه عناوین فقهى و مطابق کدام دلیل مى باشند؟

اگر در محیط کار و اداره خلاف شرعى دیده شد و اگر تذکر بدهیم مؤثر واقع نمى شود یا اصلا تذکر دادن ممکن نباشد، تکلیف ما چیست؟

کمک به کسى که نماز نمى خواند ولى اعتقاد به وجوب آن دارد، چگونه است؟