اینجانب به جهات مختلف که مجوز شارع مقدس برای آنها ملاحظه شده روزه نگرفته ام و تعداد آنها تا حدودی زیاد است آیا برای قضا کردن آنها می توانم اجیر بگیرم؟

شخص بیمار در صورت شک که آیا به سلامت رسیده تا بتواند روزه بگیرد یا نه آیا روزه واجب بر اینچنین اشخاصی واجب است؟

یکی از طوایفی که مستثنی از روزه داری هستند پیران و سالخوردگان هستند اطلاق پیرو و سالخورده به چه کسانی صادق است؟

این که می گویند اگر شخصی ضعف جسمانی داشت روزه بر او واجب نیست ملاک این ضعف چقدر است؟

آیا در حال روزه داری می توان به دندانپزشک رفت در صورتی که پزشک از داروهای خاص بی حس کننده استفاده می نماید و بعضی مواقع به جهت نیاز افراد ماده ای را داخل دندان افراد برای معالجه باقی می گذارد؟

روزه داری برای شخص بیهوش چه حکمی دارد؟

اخیراً دیده می شود بعضی افراد که اعتیاد دارند روزه خواری می کنند و برای توجیه می گویند ما بیمار هستیم و مثلاً بایستی سیگار بکشیم حکم مربوطه را خواهانیم؟

اگر شخصی که بیمار شده به پزشک مراجعه کرده و پزشک معالج به او بگوید روزه برای تو ضرر دارد لکن خود فرد خلاف این را درک کند آیا روزه داری بر او واجب است؟

بعضی افراد به دلیل مشکلاتی که دارند شارع مقدس مجوز افطار به این دسته افراد را داده و روزه نمی گیرند لکن به طور بی پروایی در کوچه و بازار و در انظار مؤمنین روزه دار روزه خواری می کنند آیا این عمل جایز است؟

اگر پزشک به بیماری بگوید که روزه برای شما ضرر دارد و او هم روزه نگیرد، ولی بعد از چند سال بفهمد روزه برایش ضرر نداشته و پزشک اشتباه نموده است، آیا قضا و کفاره بر او واجب است؟