زنی که اعمال حجّ خود را بر وقوفین مقدم داشته است، بعد از سعی، حائض می شود. شوهرش در همان وقت به نیابت او طواف نساء را انجام می دهد. آیا این نیابت صحیح است؟
آیا می تواند اعمال مکّه را به نایب واگذارد، درصورتی که می تواند تأخیر بیندازد تا خود به جا آورد؟
کسانی که اعمال حجّ را قبل از اعمال مِنی انجام می دهند، آیا می توانند سعی را بعد از برگشتن از مِنی انجام دهند و باقی اعمال را قبل؟
آیا نایب هم اگر خوف حیض یا مرض داشته باشد، می تواند اعمال حجّ را بر وقوفین و اعمال مِنی مقدم بدارد یا نه؟
اگر کسی تنها این ترس را داشته باشد که بعد از برگشت از مِنی در اثر ازدحامِ، نتواند طواف کند یا به مشقت بیفتد، آیا می تواند اعمال حجّ را مقدم دارد یا نه؟
اشخاص معذوری که می توانند اعمال مکّه را بر وقوفین مقدم بدارند، اگر جهلاً بدون اِحرام، اعمال مکّه را قبل از وقوفین انجام دادند، چه صورتی دارد؟
اشخاص معذوری که می توانند اعمال مکّه را بر وقوفین مقدم بدارند، اگر جهلاً بدون اِحرام، اعمال مکّه را قبل از وقوفین انجام دادند، چه صورتی دارد؟
اگر اعمال مکّه را بر وقوفین، مقدم داشت و پس از بازگشت از مِنی، عذر او برطرف شد، آیا اعاده آن اعمال واجب است؟
شخصی در اثر سالمندی و ضعف، بعد از مراجعت از مِنی، قدرت بر طواف ندارد و باید او را با تخت، طواف دهند، امّا قبل از وقوفین، خودش می تواند در مُطاف، طواف کند. آیا جایز است که اعمال را مقدم دارد؟
بعضی از کاردها و چاقوها دندانه دارند، آیا ذبح با آن ها صحیح است؟