المسیر الجاریه :
تاریخ کشف کلسیوم
بسیاری از سنگ معدنهای کلسیوم، مثلاً، سنگ آهک، سنگ گچ، مرمر سفید، یا به عبارتی کانیهای کربنات و سولفات، از زمانهای دور برای بشر شناخته بودند. از گذشتههای دور، تقریباً انسان میدانست چگونه سنگ آهک را، از...
تاریخ کشف منیزیوم
ترکیبات منیزیوم مانند پنبهی نسوز، طلق، دولومیت، ویشم از زمانهای بسیار دور شناخته شده بودند و در موارد گوناگون مورد استفاده قرار میگرفتند. به هر حال این مواد به عنوان ترکیبات مستقل شناخته نمیشدند و تصور...
تاریخ کشف سودیوم و پتاسیوم
انسان از زمانهای بسیار دور ترکیبات سودیوم و پتاسیوم را میشناخت. مصریان از کربنات این فلزات در شستشوی لباسها استفاده میکردند. یکی از فراوانترین ترکیبات سودیوم، نمک طعام، از دوران بسیار دور به عنوان چاشنی...
تاریخ کشف وانادیوم
... در زمانهای دور، در شمالیترین قسمت وانادیس، الاههی زیبایی زندگی میکرد. یک روز، در حالی که وی بر روی صندلیش آرمیده بود، صدای در را شنید. با خود فکر کرد: «بگذار یک بار دیگر در بزند.» اما در زدن تکرار...
تاریخ کشف توریوم
برزلیوس، کاشف این عنصر، در سال 1815 آن را توریوم نامید. این نام به افتخار تور خدای رعد و قدرت در اساطیر باستانی اسکاندیناوی، انتخاب گردید. ولی شیمیدان مشهور سوئدی تنها پیشبینی کرده بود، و هیچ عنصر جدیدی...
تاریخ کشف آلومینیوم
آلومینیوم عنصری است که تاریخ نسبت به آن رفتار منصفانهای نداشته است. این فلز که از نظر فراوانی بر روی زمین در مقام سوم پس از اکسیژن و سیلیسیوم قرار دارد و در بیش از 250 نوع سنگ معدن در تمام مناطق زمین...
تاریخ کشف سیلیسیوم
سیلیسیوم از نظر وفور در طبیعت مقام دوم پس از اکسیژن را داراست، با وجود اینکه عنصر مزبور 28 درصد پوستهی زمین را تشکیل میدهد، فراوانیاش باعث کشف زود هنگام آن نگردید. دلیل این امر مشکل بودن احیاء سلیس...
تاریخ کشف سلنیوم
سلنیوم نیز یکی دیگر از عناصری است که شیمیدانان سالها قبل از کشف واقعیاش با آن مواجه شده بودند ولی به دلیل پنهان شدن در ورای عناصر مشابه دیگر در شناسایی آن با شکست مواجه مش دند. سلنیوم سالها زیر نقاب گوگرد...
تاریخ کشف لیتیوم
ظاهراً سرنوشت این سبکترین فلز طبیعت، کم حادثه و بدون افت و خیز است. لیتیوم سومین فلز قلیایی است که توسط بشر کشف شده است. میزان وفور آن در زمین بسیار کمتر از سودیوم و پتاسیوم است. کانیهای آن بسیار کمیاب...
تاریخ کشف کادمیوم
در سال 1817، اشترومایر، دانشیار کرسیدار شیمی دانشگاه گوتینگن (بخش پزشکی) و سربازرس فروشگاههای مواد شیمیایی در هانوور، متوجه شد که از تکلیس کربنات روی، که در فروشگاههای شیمیایی به فروش میرسد، ترکیب