هر گاه برای امام جماعت در اثنای نماز شک ایجاد شود که آیا مشغول نماز ظهر است یا نماز عصر و در حال شک، نماز را ادامه دهد، و بعداً علم به یک طرف پیدا کند، نماز امام و مأمومین چه حکمی دارد؟

امام جماعتی که کثیر الشک است اگر در نماز جماعت شک کند، باید مطابق وظیفۀ جماعت به مأموم رجوع کند یا مطابق وظیفۀ کثیر الشکی خود، به آن اعتنا نکند؟ اگر مأموم هم شک داشت چطور؟

اگر کسی شک کند به رکعت اوّل جماعت رسیده یا دوم، چه وظیفه‌ای دارد؟

آیا در حال تجافی می‌توان سر زانوها را بر زمین گذاشت؟

برای کسی که در رکعت دوم امام اقتدا می‌کند، آیا خواندن قنوت و تشهّد در حالت تجافی واجب است؟

کسی که روی صندلی، نماز نشسته می‌خواند، اگر یک رکعت از جماعت عقب افتاده، هنگام تشهّد امام وظیفه‌اش چیست؟ آیا باید تجافی کند؟

اگر در حالت تجافی دست را از زمین برداریم یا آن را کامل روی زمین نگذاریم چگونه است؟

آیا ایستادن در کنار امام در نمازهای جماعت شلوغ به خاطر کمی جا مانعی دارد و نماز جماعت بقیه را به‌هم نمی‌زند؟

اگر مأموم، یک نفر باشد آیا واجب است که طرف راست امام بایستد؟

اگر امام جماعت سهواً در رکعت اوّل قنوت بخواند، آیا جایز است مأمومین از وی تبعیت کنند؟