این عصری که امکان زیستن در آن را یافته‌ایم، و دقیق‌تر بگوییم، به قول دنی دوروژمون، این «تابستان» قرن بیستم، در نظر من، به داشتن یک ویژگی ممتاز است: این ویژگی اضطراب عمیق وجدان است، چه وجدان

گفتگو، مناظره و احتجاج‌هاي امامان معصوم (عليهم‌السلام) و عالمان پيرو ايشان، تصديق عملي گفته‌هاي نغز آنان در اين باب است. گزارش اين مناظرات زيبا، جواز و بلکه رجحان گفتگو را اثبات مي‌کند و ادب گفتگو،

در ميان کتاب‌هاي حديثي شيعه، کمتر کتابي به شيوه‌ي مسندي تدوين گشته است. نزهة الناظر و تنبيه‌الخاطر، يکي از معدود کتاب‌هاي کهن حديثي است که احاديث گزيده‌ي خود را به ترتيب معصوم گوينده‌‌ي حديث مرتب

اگر بتوانيم مفهوم «مسند» را توسعه دهيم و آن را شامل هر کتاب حديثي‌اي بدانيم که احاديث را به ترتيب گوينده‌ي حديث، مرتّب کرده، آنگاه کتاب الدرّةالباهرة مانند تحف العقول و نزهةالناظر، از معدود کتاب‌هاي حديثي...

مقاله از ديدگاهي ديگر، به عمده‌ترين ويژگي‌هاي کتاب پرداخته و استفاده از متن اصلي قرآن و حديث را، نخستين ويژگي بارز آن دانسته و در ادامه، هفت ويژگي ديگر را برشمرده است؛ جامع‌نگري، تکيه بر منابع هر دو

رساله‌اي فلسفي و عرفاني درباره‌ي روانشناسي، نوشته‌ي شيخ الرئيس ابوعلي حسين بن عبدالله بن سينا، (م428ق). ابن‌سينا در اين رساله بسياري از انديشه‌ها و آراي خويش را درباره‌ي جان و روان آدمي بيان کرده، گرچه...

کتابي کلامي به زبان عربي، نوشته‌ي ابومنصور احمدبن علي بن ابي طالب طبرسي، از محدثان و دانشوران شيعي در قرن ششم هجري، و معاصر فضل ابن حسن طبرسي نويسنده‌ي تفسير مجمع البيان. يکي از شاگردان

عنوان برخي از کتابها که طي آن درباره‌ي مبحث اصولي مهم اجتهاد و تقليد در زمان غيبت امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) بحث شده است. فقهاي اصولي شيعه را به اين مبحث عنايت بسيار بوده است. برخي از

نام يک رشته کتابها که محدثان شيعي امامي و فقهاي جعفري درباره‌ي «اجازه» فقيهان و محدثان ايشان تأليف کرده‌اند. گويا نخستين کساني که در اين مورد به نگارش جداگانه‌ي مستقل برخاسته آن را بدل به رشته‌اي در

نامي براي شمار فراواني از کتابها درباره‌ي موضوعات مختلف. برخي از علماي شيعه که ذيل اين عنوان به تأليف پرداخته‌اند، بدين گونه‌اند: