مطبوعات در ایران سابقه سیاهی دارند. در مدتی طولانی سعی داشتند اعمال رژیم را توجیه کنند، از مخالفین و حوادث و جریانات واقعی سیاسی حتی اسم نبرند و گاهی در

ویلیام شوکراس روزنامه نگار انگلیسی در کتاب خواندنی خود « آخرین سفر شاه » در باره شخصیت اردشیر زاهدی سفیر شاه در آمریکا و وضعیت سفارتخانه ایران در دوران تصدی وی چنین می‌نویسد :

از اواسط 1335، اخبار و گزارشاتی در نشریات و روزنامه‌ها منتشر می‌شد که حاکی از تلاش دولت علاء برای تشکیل سازمان اطلاعاتی ـ امنیتی بود. گفته می‌شد که با تشکیل این سازمان،

در زمینه واژه « کوک » گفته شده که این واژه ترکیبی از سه کلمه کجور ، کلارستان و نور است که هر سه از شهرهای استان مازندران هستند. گفته شده است که سازمان کوک

سازمان مرکزی اطلاعات امریکا «سیا» برخلاف شهرت عظیم خود به عنوان نیرویی قادر و دانا، که زیرکانه و نهانی تمام سرنخ های خیمه‌شب‌بازی پهلوی را به دست داشته و

در فیلم مستندی که در 27 مرداد و به مناسبت کودتای 28 مرداد 1332 توسط شبکه فارسی‌زبان بی‌بی‌سی پخش شد، این شبکه برای نخستین بار به نقش رادیوی فارسی‌زبان بی‌بی‌سی به عنوان

در اواخر سال 1929، وزارت امور خارجه آمریکا « چارلز کامر هارت » وزیرمختار سابق آمریکا در آلبانی را به سمت وزیرمختار جدید آمریکا در ایران منصوب کرد. هارت و

«نخستین پادشاهی که برای تهران و بلوکات آن تا فیروزه کوه بیگلربیگی تعیین کرد، شاه عباس بزرگ بود. بیگلربیگی‌ها موظف بودند قسمت اعظم عایدات قلمرو خویش را صرف مخارج

تهران، این شهر فراخ و گسترده و پرجمعیت که در جلگه ی وسیعی واقع در دامنه ی جنوبی «البرز» قرار گرفته است و امروزه آن را به عنوان مرکز جمهوری اسلامی ایران

به موجب اسناد وزارت امور خارجه امریکا از مجموع 155 میلیون دلاری که شرکت نفت ایران و انگلیس به عنوان « حق الامتیاز نفت » به دولت ایران پرداخت کرد تنها 100 میلیون دلار