آیا فرزند و همسر که واجب النّفقۀ مرد هستند می‌توانند بدون اجازۀ همسر و پدر برای خود نماز و روزۀ استیجاری قبول کنند و بخوانند؟

فردی سنّی مذهب قبول کرده نماز قضای یک شیعه را با رعایت وضو و قوانین فقه شیعی بخواند؛ چنین استیجاری (با فرض تمشی قصد قربت از او) چه حکمی دارد؟

با وجود این‌که خود، نماز و روزۀ قضا به ذمّه داشته‌ام، چند سال نماز و روزۀ استیجاری به عهده‌ گرفته‌ام، آیا این کار صحیح است؟

کسی که برای نماز میّت اجیر شده است باید چه شرایطی داشته باشد؟

آیا مى توان پولى که براى قضاى نماز شخص میّت است را به کسى که عیالوار و نیازمند است، داد؟

کسى که وضوى جبیره اى مى گیرد آیا مى تواند براى نمازهاى میّت اجیر شود؟

کسی که برای قرائت قرآن یا یک سال نماز برای میت اجیر شده، می ​تواند در این کار از دیگری هم کمک بگیرد؟

کسى که در نماز زیاد شک مى‌کند و دائما در تعداد رکعات و سجده‌ها و خواندن سورۀ حمد یا تسبیحات اربعه شک دارد چه باید بکند؟ آیا راه حلى وجود دارد؟

آیا براى نماز و روزۀ استیجارى طلب اجرت مانعى ندارد؟ و آیا منافات با قصد قربت دارد؟

شخصى در زمان تحصیل نماز و روزۀ استیجارى گرفته و مقدارى را انجام نداده آیا مى‌تواند دیگرى را اجیر نماید و آیا روزۀ استیجارى را مى‌تواند به زن و بچه‌اش بدهد یا خیر؟