آه و افسوس که عمرم به فراق تو گذشت<br /> حاصلم نیست بجز چشم تری مهدی جان<br /> مادرت گفت میان در و دیوار بیا<br /> که مرا حاصل خون پسری مهدی جان

کی شود از تو بیاید خبری مهدی جان<br /> برسد این شب ما را سحری مهدی جان<br /> ز فراق رخ تو تا به سحر ناله زنم<br /> ناله دلشدگان را اثری مهدی جان

تو ای همای رحمت ای جهان به زیر سایه ات<br /> چرا نظر به مرغکی شکسته پر نمی کنی؟<br /> نگر به خیل سائلان به سامرا و جمکران<br /> ز باب خانه ات چرا سری به در نمی کنی؟

دل من خون شد و از دیده برون می‌ریزد<br /> به تماشای دل و دیده خون بار بیا<br /> یوسف فاطمه (ع) بین منتظران منتظرند<br /> پرده بردار ز رخ بر سر بازار بیا

آتش هجر تو سوزانده همه هستی من<br /> به تسلای دل و جان شرربار بیا<br /> اشک هجر است که از دیده من میبارد<br /> بهر غمخواری این چشم گهر بار بیا

چه خوشست من بمیرم به ره ولای مهدی<br /> سر و جان بها ندارد که کنم فدای مهدی<br /> همه نقد هستی خود بدهم به صاحب جان<br /> که یکی دقیقه بینم رخ دلگشای مهدی

یک عمر دویدیم و به کویَت نرسیدیم<br /> دل از تو شکستیم؛ ولی دل نبریدیم<br /> روی تو گل انداخت ز شرمِ گنهِ ما<br /> ما از گل روی تو خجالت نکشیدیم

چه کنم چه چاره سازم که دل رمیده من<br /> نکند هوای دیگر به جز از هوای مهدی<br /> من دلشکسته هر دم به امید در نشستم<br /> که مگر عیان ببینم رخ دلشگای مهدی

رسیده جان به لب از انتظار طولانی<br /> تسلی دل امت، خدا کند که بیایى<br /> به شیعیان تو دنیا شده است همچو جهنم<br /> شمیم روضه‌ی جنّت، خدا کند که بیایى

نشسته ام سر ره تا که یار باز آید<br /> خزان شدم که دوباره بهار باز آید<br /> ستاره های شب تیرگی نوید آرند<br /> که ماه مردم چشم انتظار باز آید