المسیر الجاریه :
جامه روان یکدیگر بودن
در حقیقت، همسران جامه هایی برای روان و شخصیت یکدیگرند. مقصود، همان همسران شایسته ای است که خویشتن را به مرز خودآگاهی و خداآگاهی نزدیک ساخته اند. جامه بودن همسری برای همسرش، مصونیت در برابر آسیب های شخصیتی...
سپاسگزار همسرتان باشید
همسران موفق، بیش از هر چیز به سپاسمندی بها داده و سعی در داشتن رفتاری قدرشناسانه دارند. آنان به کوچکی و بزرگی حرکتی مهرآمیز از سوی همسرشان نمی نگرند و هماره گفتار و رفتاری سپاس آمیز دارند.
طرح مشکل ها در خانواده
زندگی مشترک، بدون مشکل نیست. نمی توان تصور کرد که زندگی و خانواده رنگ و اثری از دشواری به همراه ندارد. انسان در میدان زیستن آمده و ناگزیر با موانع دستیابی به مقصودش رو به رو می شود.
همسران و رفاقت با یکدیگر
رفیق بودن همسران با یکدیگر، سامان بخش بسیاری از دشواری های زندگی و خانواده است. رفاقت زن و مرد، از هماهنگی شخصیت و گرایش های رفتاری شان حکایت دارد. هر کدام، با رفتار و برخوردش سبب رشد و سرافرازی همسرش...
سلامت جسمانی و روانی همسران
همسران جوان، باید این باور را داشته باشند که دیر یا زود، همسران میان سالی خواهند بود. آیا درست است که در بهار عمر و زندگی مشترک، به سلامت جسم و روان همسر خویش نیندیشیم؟ همسران شایسته کسانی هستند که همواره...
شکیبایی در میدان های زندگی
مردان و زنان شکیبا، هیچ گاه دچار احساس نومیدی و ناتوانی در رویارویی با دشواری های زندگی نخواهند شد. آنان، پیوسته یکدیگر را نیرو بخشیده و به آینده ای روشن چشم دوخته اند.
خودآگاهی و خداآگاهی همسران
همسران جوان و خودشناخته، از سویی به درستی تصمیم می گیرند و از سوی دیگر، به درستی در راه رشد و سلامتی شخصیت و خانواده شان حرکت می کنند. آنان با اندیشیدن، بسیاری از مشکل ها را پیشبینی می کنند و از پیدایی...
سفر و گردش خانوادگی، طراوت بخش زندگی
زندگی مشترک، نیازهای اساسی ای همچون نیاز به گردش و سفر دارد. خانواده های موفق، در کنار برنامه های کار و فعالیت اقتصادی و اجتماعی شان، برنامه هایی برای گردش در شهر یا سفر به شهرهای دیگر دارند.
همسران و گزینش دوستان خوب
انسانها پیش از ازدواج و پس از آن، دوستانی دارند که گاه سبب رشد شخصیتشان است و گاه بازدارنده از آن. از این رو، همسران ناگزیر روابطی بیرون از خانه دارند. نه زن می تواند از مرد توقع ترک دوستانش را داشته...
نوشتن خاطرات زندگی زناشویی
نباید پنداشت که نوشتن، کار گروهی از مردم هر جامعه ای است که نویسنده خوانده می شوند، زیرا هر کس در هر دورانی از زندگی اش می تواند قلم به دست بگیرد و سرگذشت خود و نزدیکان و دوستانش را بنویسد.