ای ساحل نجات دو عالم بیا بیا<br /> زیباترین سلاله ی خاتم بیا بیا<br /> آدینه ها تمامیشان دیده به راه تو<br /> آیی کدام جمعه ی مبهم بیا بیا

بی تاب تر از موجم، بی خواب تر از دریا<br /> من مانده ام و یادت با یک شب یلدایی<br /> تا عابر چشمانم ، ره گم نکند در شب<br /> بر کوچه بتابان نور، ای ماه تماشایی

مهمان نگاهم شو، در یک شب رویایی<br /> بگشای به روی من، یک پنجره زیبایی<br /> فانوس نگاهم را آویخته ام بر در<br /> من منتظرم زیرا، گفتند: "تو می آیی"

گفتن از دوری و هجران که ندارد کاری<br /> غصَه ی غربت دلدار چشیدن سخت است<br /> سال ها دم بزنی أین حبیب؟ أین غریب؟<br /> زیر این بار غم انگیز خمیدن سخت است

شام تار است و مه خویش ندیدن سخت است<br /> صورت یار ِپس پرده کشیدن سخت است<br /> صد هزار عاشق دل سوخته دَرکَش بکنند<br /> قصّه ی عشق ِ به محبوب شنیدن سخت است

عَلَم بردار یا مهدی که مشتاقت علمدار است<br /> قرار سینه ی عاشق نگاهی بر روی یار است<br /> بهانه بی تو می گیرد دلم این روزها آقا<br /> بیا صاحب زمان بی تو زمانه کارش آزار است

بیا امید دل فاطمه که بی تابم<br /> به گوش زمزمه ی آشنای سردابم<br /> زیارتی که تو باشی چقدر شیرین است<br /> بیا مرا ببر آقا به صحن اربابم

بی تو، همه ی دقیقه ها تکراری است<br /> زخمی که نشسته در دل ما، کاری است<br /> این چشم به راهی همیشه، آقا<br /> نه چاره ما که از سر ناچاری است

یاد تو میان سینه ها، جان دارد<br /> این قوم، به دستان تو ایمان دارد<br /> در ساحل انتظار تو، می مانیم<br /> دریا همه عمر، شور باران دارد!

این کوچه دوباره شور نم نم دارد<br /> دلواپسی و غربت مبهم دارد<br /> آذین شده و میان عود و اسپند<br /> باز آمدن مسافری کم دارد!<br />