هرچند دل تنگم ولی بهتر نیایی<br /> زیرا دگر اینجا نباشد آشنایی<br /> اینجا کسی فکر تو نیست آقای تنها<br /> ازچه شما آقا همیشه فکر مایی؟

قرار بود که وقتی روی زیارت زهرا<br /> کنی مرا تو دعائی مگر نه آقاجان<br /> قرار بود که بیائی همان شبی که سرودم<br /> امان ز درد جدائی مگر نه آقاجان

قرار بود بیائی مگر نه آقاجان<br /> ز چهره پرده گشائی مگر نه آقاجان<br /> قرار بود که یک لحظه هم به حال خودم<br /> مرا رها ننمائی مگر نه آقاجان

یکبار پشت او ننمودیم اقتدا<br /> ما را به حسرتی ز دو رکعت نماز کُشت<br /> آخر کجا شکایت این ماجرا بریم<br /> بیچاره آمدیم ولی چاره ساز کُشت

یارم به جلوه آمد و ما را به ناز کُشت<br /> با خنده زنده کرد و به یک غمزه باز کُشت<br /> خورشید پشت ابر شد و غایب از نظر<br /> ما را فراق یکّه سوار حجاز کُشت

امر همه عالم به سر زلف تو بند است<br /> کو پادشهی که سر کوی تو گدا نیست<br /> خوشبخت تر از ما چه کسی هست که رزقش<br /> از سفره معشوق به جز جام بلا نیست<br />

بیمار دو چشم تو به دنبال دوا نیست<br /> غیر از تو کسی یار دل خسته ما نیست<br /> ما را که به جز یار نداریم اگر که<br /> از درگه دلدار برانند روا نیست

هر شب گلایه از تو تقدیر میکنم<br /> اینگونه با خیال تو تعبیر میکنم<br /> در خلوت همیشگی ام شعر تازه ای<br /> با واژه های چشم تو درگیر میکنم

غیر از تو مرا دلبر و دلدار نباشد<br /> دل نیست هر آندل که ترا یار نباشد<br /> شادم که غم هجر توگردیده نصیبم<br /> بهتر ز غم هجر تو غمخوار نباشد

در تمنای نگاهت بی قرارم تا بیایی<br /> من ظهور لحظه ها را می شمارم تا بیایی<br /> خاک لایق نیست تا به رویش پا گذاری<br /> در مسیرت جان فشانم گل بکارم تا بیایی .<br />