المسیر الجاریه :
سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو حافظ

سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو

سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو<br /> گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم
سینه تنگ من و بار غم او هیهات حافظ

سینه تنگ من و بار غم او هیهات

سینه تنگ من و بار غم او هیهات<br /> مرد این بار گران نیست دل مسکینم
بر دلم گرد ستم هاست خدایا مپسند حافظ

بر دلم گرد ستم هاست خدایا مپسند

بر دلم گرد ستم هاست خدایا مپسند<br /> که مکدر شود آیینه مهرآیینم
گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم حافظ

گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم

گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم<br /> ز جام وصل می نوشم ز باغ عیش گل چینم
چو هر خاکی که باد آورد فیضی برد از انعامت حافظ

چو هر خاکی که باد آورد فیضی برد از انعامت

چو هر خاکی که باد آورد فیضی برد از انعامت<br /> ز حال بنده یاد آور که خدمتگار دیرینم
سوز دل اشک روان آه سحر ناله شب حافظ

سوز دل اشک روان آه سحر ناله شب

سوز دل اشک روان آه سحر ناله شب<br /> این همه از نظر لطف شما می بینم
هر دم از روی تو نقشی زندم راه خیال حافظ

هر دم از روی تو نقشی زندم راه خیال

هر دم از روی تو نقشی زندم راه خیال<br /> با که گویم که در این پرده چه ها می بینم
بدین دو دیده حیران من هزار افسوس حافظ

بدین دو دیده حیران من هزار افسوس

بدین دو دیده حیران من هزار افسوس<br /> که با دو آینه رویش عیان نمی بینم
قد تو تا بشد از جویبار دیده من حافظ

قد تو تا بشد از جویبار دیده من

قد تو تا بشد از جویبار دیده من<br /> به جای سرو جز آب روان نمی بینم
خرم آن روز کز این منزل ویران بروم حافظ

خرم آن روز کز این منزل ویران بروم

خرم آن روز کز این منزل ویران بروم<br /> راحت جان طلبم و از پی جانان بروم