المسیر الجاریه :
تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف حافظ

تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف

تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف<br /> مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی
اجرها باشدت ای خسرو شیرین دهنان حافظ

اجرها باشدت ای خسرو شیرین دهنان

اجرها باشدت ای خسرو شیرین دهنان<br /> گر نگاهی سوی فرهاد دل افتاده کنی
کار خود گر به کرم بازگذاری حافظ حافظ

کار خود گر به کرم بازگذاری حافظ

کار خود گر به کرم بازگذاری حافظ<br /> ای بسا عیش که با بخت خداداده کنی
خدا زان خرقه بیزار است صد بار حافظ

خدا زان خرقه بیزار است صد بار

خدا زان خرقه بیزار است صد بار<br /> که صد بت باشدش در آستینی
تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی حافظ

تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی

تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی<br /> ور نه هر فتنه که بینی همه از خود بینی
ادب و شرم تو را خسرو مه رویان کرد حافظ

ادب و شرم تو را خسرو مه رویان کرد

ادب و شرم تو را خسرو مه رویان کرد<br /> آفرین بر تو که شایسته صد چندینی
عجب از لطف تو ای گل که نشستی با خار حافظ

عجب از لطف تو ای گل که نشستی با خار

عجب از لطف تو ای گل که نشستی با خار<br /> ظاهرا مصلحت وقت در آن می بینی
باد صبحی به هوایت ز گلستان برخاست حافظ

باد صبحی به هوایت ز گلستان برخاست

باد صبحی به هوایت ز گلستان برخاست<br /> که تو خوشتر ز گل و تازه تر از نسرینی
نازنینی چو تو پاکیزه دل و پاک نهاد حافظ

نازنینی چو تو پاکیزه دل و پاک نهاد

نازنینی چو تو پاکیزه دل و پاک نهاد<br /> بهتر آن است که با مردم بد ننشینی
سفله طبع است جهان بر کرمش تکیه مکن حافظ

سفله طبع است جهان بر کرمش تکیه مکن

سفله طبع است جهان بر کرمش تکیه مکن<br /> ای جهان دیده ثبات قدم از سفله مجوی