المسیر الجاریه :
سلامی چو بوی خوش آشنایی حافظ

سلامی چو بوی خوش آشنایی

سلامی چو بوی خوش آشنایی<br /> بدان مردم دیده روشنایی
درودی چو نور دل پارسایان حافظ

درودی چو نور دل پارسایان

درودی چو نور دل پارسایان<br /> بدان شمع خلوتگه پارسایی
مرا گر تو بگذاری ای نفس طامع حافظ

مرا گر تو بگذاری ای نفس طامع

مرا گر تو بگذاری ای نفس طامع<br /> بسی پادشایی کنم در گدایی
بیاموزمت کیمیای سعادت حافظ

بیاموزمت کیمیای سعادت

بیاموزمت کیمیای سعادت<br /> <br /> ز همصحبت بد جدایی جدایی
مکن حافظ از جور دوران شکایت حافظ

مکن حافظ از جور دوران شکایت

مکن حافظ از جور دوران شکایت<br /> چه دانی تو ای بنده کار خدایی
دایم گل این بستان شاداب نمی ماند حافظ

دایم گل این بستان شاداب نمی ماند

دایم گل این بستان شاداب نمی ماند<br /> <br /> دریاب ضعیفان را در وقت توانایی
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی حافظ

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی<br /> <br /> دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی
مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد حافظ

مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد

مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد<br /> کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی
یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم حافظ

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم<br /> رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی
ای درد توام درمان در بستر ناکامی حافظ

ای درد توام درمان در بستر ناکامی

ای درد توام درمان در بستر ناکامی<br /> و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی