المسیر الجاریه :
سرای مدرسه و بحث علم و طاق و رواق حافظ

سرای مدرسه و بحث علم و طاق و رواق

سرای مدرسه و بحث علم و طاق و رواق<br /> چه سود چون دل دانا و چشم بینا نیست
به طاعت قرب ایزد می توان یافت حافظ

به طاعت قرب ایزد می توان یافت

به طاعت قرب ایزد می توان یافت<br /> قدم در نه گرت هست استطاعت
چون به هوای مدحتت زهره شود ترانه ساز حافظ

چون به هوای مدحتت زهره شود ترانه ساز

چون به هوای مدحتت زهره شود ترانه ساز<br /> حاسدت از سماع آن محروم آه و ناله باد
لطیفه ای به میان آر و خوش بخندانش حافظ

لطیفه ای به میان آر و خوش بخندانش

لطیفه ای به میان آر و خوش بخندانش<br /> به نکته ای که دلش را بدان رضا باشد
دل منه بر دنیی و اسباب او حافظ

دل منه بر دنیی و اسباب او

دل منه بر دنیی و اسباب او<br /> زانکه از وی کس وفاداری ندید
کس عسل بی نیش از این دکان نخورد حافظ

کس عسل بی نیش از این دکان نخورد

کس عسل بی نیش از این دکان نخورد<br /> کس رطب بی خار از این بستان نچید
آنکه روشن بد جهان بینش بدو حافظ

آنکه روشن بد جهان بینش بدو

آنکه روشن بد جهان بینش بدو<br /> میل در چشم جهان بینش کشید
هر که بخراشدت جگر به جفا حافظ

هر که بخراشدت جگر به جفا

هر که بخراشدت جگر به جفا<br /> همچو کان کریم زر بخشش
کم مباش از درخت سایه فکن حافظ

کم مباش از درخت سایه فکن

کم مباش از درخت سایه فکن<br /> هر که سنگت زند ثمر بخشش
از صدف یاد دار نکتهٔ حلم حافظ

از صدف یاد دار نکتهٔ حلم

از صدف یاد دار نکتهٔ حلم<br /> هر که برد سرت گهر بخشش