دیگر برای هجر تو ما را شکیب نیست<br /> ماییم آشنای تو وا کن، غریب نیست<br /> هر لحظه‌ای که می‌گذرد این سؤال ماست<br /> یعنی ز وصل روی تو ما را نصیب نیست

یا رب آن یوسف گم گشته به من بازرسان<br /> تا طرب خانه کنی بیت حزن بازرسان<br /> ای خدایی که به یعقوب رساندی یوسف<br /> این زمان یوسف من نیز به من بازرسان

دلم گرفته خدایا در انتظار فرج<br /> دو دیده‌ام شده دریا در انتظار فرج<br /> هنوز می‌رسد از کوچه‌های شهر حجاز<br /> صدای گریه زهرا در انتظار فرج

بالا گرفته‌ایم برایت دو دست را<br /> ای مرد مستجاب قنوت و دعا بیا<br /> فهمیده‌ایم با همه دنیا غریبه ‌ای<br /> دیگر به جان مادرت ای آشنا بیا

ای وصل تو شکیبم، ای چشم تو طبیبم<br /> باز آ که درد هجران بی تو دوا ندارد<br /> فریاد بی صدایم در سینه حبس گشته<br /> از بس که ناله کردم آهم صدا ندارد<br />  <br />

رونقی بی گل خندان به چمن باز نماند<br /> یارب آن نوگل خندان به چمن بازرسان<br /> از غم غربتش آزرده خدایا مپسند<br /> آن سفر کرده ما را به وطن بازرسان<br />

گر که برداری ز من الطافِ خود را نازنین<br /> مطمئنم این جهان مثلِ جهنّم می شود<br /> دستِ خالی آمدم دستی بگیر از این گدا<br /> گر بگیری ریزه خوارم صد چو حاتم می شود

وای از غفلت که حالم را پریشان کرده است<br /> حسرتی بی انتها گاهی مجسّم می شود<br /> برقی از چشمانِ تو کافی ست بهرِ معرفت<br /> از نگاهِ توست این بدبخت آدم می شود

کی سرم را به سرِ شانه نهم صاحبِ عشق<br /> فرصتی کی شود حاصل، به زیارات رسم<br /> آخرین مردِ خدا بی تو پُر از خستگی ام<br /> دست من گیر سراسر همه وابستگی ام

چاره کارِ مرا کاش دوایی بکنی<br /> محضرِ خویش مرا کاش صدایی بکنی<br /> خسته ام منفعلم دربدرم رنجورم<br /> کاش می شد که دلم را تو خدایی بکنی