تذکرة الفقهاء، از مشهورترین کتب فقهی استدلالی شیعه‌ی امامیّه، به زبان عربی، تألیف آیةالله جمال‌الدین ابومنصور شیخ حسن بن سدیدالدین یوسف بن المطهّر، معروف به علامه‌ی حلی (م 726 ق). این اثر نفیس از جمله...

تدلیس، تدلیس در خرید و فروش، یعنی: پوشاندن عیب کالا از مشتری، (لسان، قاموس) گوئی شخص تدلیس کننده اوضاع و شرایط را، تاریک و مبهم می‌کند تا مبیع آنچنانکه هست، جلوه نکند و واقعیت آن روشن نگردد. در مصباح الفقاهه...

تدبیر، اصطلاح فقهی، در لغت از صیغه «دبر» که به معنی پایان و پشت سر هر چیزی آمده است و در اصطلاح فقهی به معنی «آزاد کردن برده پس از مرگ صاحبش» می‌باشد.

تخییر، اصطلاحی در دانش اصول فقه، که در مواردی به شرح زیر به کار می‌رود: الف) تخییر در دوران بین محذورین: اصولیین معتقدند در صورتی که مکلفی به اصل تکلیف آگاه باشد اما نداند که وی موظف است آن عمل را انجام...

تخطئه، تصویب، در اصطلاح علم اصول در مورد مُخطی و یا مُصاب بودن مجتهد در نیل به احکام واقعیه به کار می‌رود. مخطئه کسانی هستند که معتقدند: با قطع نظر از مؤدای دلیل و رأی مجتهد، احکام و موضوعهایی واقعی وجود...

تحميد، در لغت به معني حمد و ثناي فراوان گفتن و در اصطلاح شرعي نيز در همين مورد استفاده شده است بنا به دلالت آيات قرآن و روايات امامان معصوم (عليهم‌السلام)، حمد و سپاس و ثناي پروردگار از مهمترين وظايف يک...

تحمل شهادت، در اصطلاح فقه عبارت از قبول کردن مشاهده است از طرف شخص، تا به هنگام حاجت بتواند در محضر قاضي شهادت دهد. مثال: مردي زنش را طلاق مي‌دهد و از شخص يا اشخاصي مي‌خواهد تا ناظر صيغه‌ي طلاق

تحليق، يا سرتراشيدن، يکي از مناسک واجب اختياري در حج. بدين‌گونه که هرگاه مسلماني که جهت انجام مراسم حج به مکه رفته است پس از آنکه در روز 10 ذي الحجة (= عيد قربان) وارد دشت مِني گرديد و مناسک واجب آنجا...

تَحَلُّل در لغت به معناي آزادي و باز کردن و گشودن گره است، و در اصطلاح شرعي نيز از اين معني به دور نمي‌باشد زيرا استعمال آن در مواردي است که انسان به وسيله‌ي انجام کار، خود را از قيد يا حالتي که در آن...

تحقير، در لغت به معناي پست و حقير شمردن و يا اهانت و خوار و ذليل دانستن است، و به همين معني در آيات قرآن و روايات و متون فقه وارد شده است. يکي از اصول کلي و مسلم اسلام همانا ارزش و اعتباري است که اسلام...