المسیر الجاریه :

بررسی حجیت مفهوم در علم اصول
مفهوم در اصطلاح اصولیین امامیه به معنای موافق یا مخالفی گویند که از درون یک جمله به دست میآید. به تعبیر دیگر جملهای نظیر (اگر هوا آفتابی باشد به گردش میروم) دارای یک منطوق است که

بررسی حجیت قول لغوی در علم اصول
یا حجیت گفتار و نظرات زبان شناسان و آگاهان به زبان عربی. مقصود از این اصطلاح در اصول فقه امامیه بررسی اختلاف نظری است که میان اصولیین امامیة دربارهی ارزش اظهار نظرهای ملغوی دربارهی

بررسی حجیت ظواهر در علم اصول
از اصطلاحات اصول فقه امامیه. مقصود از ظواهر دلالت متن یک نوشتار یا گفتار است، یا به عبارت دیگر استفادههای مستقیم و تحت اللفظی عُرف عام از یک نوشته یا گفته را ظاهر استفاده شده از آن گویند.

بررسی حجیت شهرت در علم اصول
از اصطلاحات اصول فقه امامیه است، و مقصود از اصطلاح شهرت، شایع شدن یک موضوع یا حکم میان مردم یا گروهی از آنان نظیر فقیهان و محدثین است. و شهرت در اصطلاحات اصولی در دو معنی به

خبر واحد؛ حُجیّت و تقسیمبندی آن
اخباری که از معصومین علیهم السلام به ما رسیده است، در مرحلهی نخست به دو قسم تقسیم میشود: خبر متواتر، خبر آحاد. خبر متواتر به موجب تواتری که دارد، صدور آن از معصوم (علیه السلام) قطعی است

کتابی برای گشایش سختیها
پس از قرآن حدیث مهمترین منبع استنباط احکام بود و در مغرب عهد مرینی نتوانست اهمیت و جایگاهی چون فقه و قرائت به خود اختصاص دهد، اما به لحاظ اهمیت و نقش آن در فتوای فقهی ناگزیر باید به این مهم توجه میشد.

جایگاه فطرت در نسبت با قوای نفس
ابن قتیبه دینوَری میگوید: کلمهی فطرت معنای آفرینش دارد و از آن جمله است گفتار خداوند جلّوعز: «فطرت خدایی که مردم را بر آن آفریده است»؛ یعنی سرشتی که مردم را بر آن خلق کرده است. (1) چنان که از کلام ابن...

جلوگیری از جعل و تحریف
اعتبار و ارزش منابع حدیثی به جایگاه راویانی بازمیگشت که از دورهی تقیید یا کتابت، حدیث را از نسلی به نسل بعد منتقل میکردند و با توجه به اهمیت سماع در وثاقت احادیث، ناگزیر محدثین به نگارش

کتابی برای گشایش سختیها
پس از قرآن حدیث مهمترین منبع استنباط احکام بود و در مغرب عهد مرینی نتوانست اهمیت و جایگاهی چون فقه و قرائت به خود اختصاص دهد، اما به لحاظ اهمیت و نقش آن در فتوای فقهی ناگزیر باید به این

اصطلاح شناسی حُجیّت در علم اصول فقه
یا حجت، اصطلاحی است که در علم اصول فقه امامیة و منطق مورد استفاده است و از نظر مفهوم در استعمال منطقیین، تفاوتی با مقصود اصولیین دارد. حجت در زبان عربی به معنای آن چه که قابلیت و