هر صبح می کنم به ظهورت دعا بیا<br /> ای آشنای خلوت هر آشنا بیا!<br /> هر پنجره به سوی شما موج می زند<br /> ای روح پر تلاطم در یا بیا

شام سیاه و صبح که فرقی نمی کند<br /> بی تو طلوع صبح فقط با غروب بود<br /> رفتیم هر طرف پی تو صاحب الزمان!<br /> اما جواب هر دم و هر جا غروب بود

امسال بی طلوع تو آقا غروب بود<br /> خورشید بی نگاه تو دریا، غروب بود<br /> ای انعکاس نور خدا در ضمیر ما<br /> بی نور تو حقیقت دنیا غروب بود

کریمانه  نگاهم کن کریما<br /> از این هجران رهایم کن کریما<br /> نماز شب، میان هر قنوتت<br /> شده یک دم صدایم کن کریما

فضای محفل ما را بیا معطر کن          <br /> به قدر قطره اشکی زمین ما تر کن<br /> اگر برای زیارت دلیل میخواهی          <br /> دمی نظر به دل این حزین مضطر کن

در این جهان غم زده با صد هزار امید<br /> گشدیم ما ولی، خبری از غمگسار نیست<br /> پرسیدم از صبا که بگو حال عاشقان<br /> گفتا کسی چو فاطمه  چشم انتظار نیست<br /> آقا تو را قسم، به جوانی مادرت<br /> بازآ،...

آقا بیا، که به دل ها قرار نیست<br /> ما را که خسته ایم، به غیر از تو یار نیست<br /> در سینه، باغ نرگس ما را خزان گرفت<br /> گویی به دون تو اثری از بهار نیست

فراق یار جانم را گرفته     <br /> تب هجران توانم را گرفته<br /> نه تاب درد گفتن دارم ای دل<br /> که گویی غم زبانم را گرفته

یا این دل شکسته ما را صبور کن<br /> یا لا أقل به خاطر زینب ظهور کن<br /> دیگر بتاب از افق مکه، ماه من!<br /> این جاده های شب زده را غرق نور کن

فرض کن که حضرت مهدی به تو ظاهر گردد<br /> ظاهرت هست چنانی که خجالت نکشی؟<br /> باطنت هست پسندیده صاحب نظری؟<br /> خانه ات لایق اوهست که مهمان گردد؟