مه ذیقعده بود و آخرین روز<br /> امامی زخمی از زهری جگر سوز<br /> غریبی دور از شهر مدینه<br /> به او دادست همسر زهر کینه<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

گشتی به جوانی تو شهید ره اسلام<br /> همچون علی اکبر پسر شاه شهیدان<br /> تو ابن رضایی و تقی یی و جوادی<br /> سوگ تو بود سخت به مولای خراسان<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

زهری آمد رخنه کرد و درد بی اندازه شد<br /> زخم های کهنه ی آل پیمبر تازه شد<br /> باز یارب بی وفایی زنی در اهل بیت<br /> روضه های مجتبی و زهر همسر، اهل بیت<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

بار دیگر شعله در محصول جان افتاده است<br /> در تبار مرتضی داغ جوان افتاده است<br /> ذکر مظلومیتت در شهر پر آوازه شد<br /> در جوانی رشته ی عمر تو بی شیرازه شد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت...

ای که بر جود تو جبرییل امین رو می زند<br /> روبروی گنبد تو نوح زانو می زند<br /> بارگاهت را مسیح هر روز جارو می زند<br /> شمع عمرت در جوانی از چه سو سو می زند<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت...

شنیدم توحجره جون دادی ودست و پا زدی<br /> بالب تشنه ی خود فاطمه را صدا زدی<br /> ناله ها به یاد تشنه لب کربلا زدی<br /> چراغ  و چشم رضا محمد بن علی<br /> کشته ی زهرجفا محمد بن علی<br /> شهادت امام...

میان رقص کنیزان شهادتین می خواند<br /> چگونه بدرقه ای آسمانی اش کردند<br /> علی اکبر سلطان توس را کشتند<br /> که گریه اهل سما بر جوانی اش کردند<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

گلی که اول شادابی و بهارش بود<br /> گرفته آن همه گلچین خزانی اش کردند<br /> شرار و آه دلش را کسی نمی فهمید<br /> که پاره های جگر همزبانی اش کردند<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به جشن مرگ عزیز بتول صف بستند<br /> نگه به خاتمه ی زندگانی اش کردند<br /> به خاک حجره که از تاب درد می غلتید<br /> چه خنده ها که به سوز نهانی اش کردند<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به تنگنای قفس میزبانی اش کردند<br /> فراق و زخم زبان مهربانی اش کردند<br /> جواد بود و تلافی جود و احسانش<br /> به سوز زهر و عطش قدر دانی اش کردند<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد