چهره گل باغ و صحرا را گلستان می کند       <br /> دیدن مهدی هزاران درد را درمان می کند<br /> مدعی گوید که از یک گل نمی گردد بهار       <br /> من گلی دارم که عالم را گلستان می کند

دوستانت گشته اند زار و ملول        <br /> الغیاث ای پور زهرای بتول<br /> شیعیان را زین همه غم وارهان      <br /> العجل یا مهدی صاحب زمان

ای آنکه بود طالب دیدار تو چشمم               <br /> از هجر تو گردیده گهر بار دو چشمم<br /> تا کی به تمنای وصال تو نشینم                  <br /> گریان شود از طعنه اغیار دو چشمم

پس مزن یار مسیحا دل بیمار مرا<br /> آن قدر گریه کنم تا بخری بار مرا<br /> قدر یک عمر فقط گریه بدهکارم من<br /> کرمی کن بپذیر عمر بدهکار مرا

کی به پایان برسد درد خدا می‌داند<br /> ماه ساکن شود و سرد خدا می‌داند<br /> در سکوت شب هر کوچه این شهر خراب<br /> گم شود ناله شبگرد خدا می‌داند

شروع قصه با برگشتن تو<br /> کجا ما و کجا برگشتن تو<br /> ولی نه، مانده از چشم انتظاری<br /> فقط یک ندبه تا برگشتن تو

دلم هوای توکرده هوای آمدنت<br /> صدای پای تو آید صدای آمدنت<br /> بهار با تو بیایدبه خانه ی دل ما<br /> سری به خانه ما زن، صفای آمدنت

از نو شکفت نرگس چشم انتظاری ام<br /> گل کرد خار خار شب بی قراری ام<br /> تا شد هزار پاره دل از یک نگاه تو<br /> دیدم هزار چشم در آیینه کاری ام

زین کن سمند حادثه را تکسوار عشق <br /> جان را پر از شراره ی غوغا و شور کن<br /> آقا چقدر ضجه زنیم و دعا کنیم <br /> یا بازگرد یا دل ما را صبور کن

شب های جمعه یاد تو بیداد می کند <br /> آدینه ای ز کوچه دنیا عبور کن <br /> آقا چقدر فاصله اندوه انتظار <br /> فکری برای این سفر راه دور کن