اهلِ خونه وقتـی دستِ رد زدن<br /> شعله‌ها وحشی شدن، لگد زدن<br /> وقتـی سینـۀ گـلا سپـر شدن<br /> شعله‌ها سرخی میـخِ در شدن<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

شعله‌هـا بـه مـا نخونده سر زدن<br /> وانکردیم در و، هر چی در زدن<br /> شعله‌هـا از درِ خونـه رد شـدن<br /> شعله‌هـا راه بهـار و سـد شدن<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

شام هجران گشته و در دل هوای مادر است<br /> نه فلک، هفت آسمان بزم عزای مادر است<br /> خاطراتش خانه را بیت الحزینی کرده است<br /> هر کجا را بنگری در ناله‌های مادر است<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)...

تا همین چند شب پیش که پیغمبر بود<br /> محور آل کسا فاطمۀ اطهر بود<br /> رفت پیغمبر و پاشید ز هم آل عبا<br /> نه همین غصّه، غم آخریِ کوثر بود<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

آیینه ی پلک ها ترک می خواهد<br /> زخم جگر انگار نمک می خواهد<br /> با گریه بیایید به دادش برسیم!<br /> مادر وسط کوچه کمک می خواهد<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

بخوان بلال! که «یاس کبود» دل تنگ است<br /> اذان بگو! که اذان تو، آسمان رنگ است<br /> اذان بگو! که پس از رحلت رسول خدا<br /> مصاحب دل من، ناله ی شباهنگ است<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

گرفته غم چنان راه نفس را<br /> که گریه هست، آوا نیست مردم<br /> کسی که سوز زهرا در دل اوست<br /> ندایش بیت الاحزانی  است مردم<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

عصمت الله از نفس افتاد امّا باز گفت:<br /> یا رسول الله عصمت را نگین انداختند<br /> شاخۀ طوبی جدا و غنچۀ طاها جدا<br /> در مدینه نالۀ فضّه خذین انداختند<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

رشتۀ حبل المتین را پاره کردند ای دریغ<br /> پنجه بر بال و پر روح الامین انداختند<br /> چارده کرب و بلا را پشت این دیوار و در<br /> طرح کردند و لگد بر یک جنین انداختند<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)...

آسمان را پشت در روی زمین انداختند<br /> ریسمان بر گردن سلطان دین انداختند<br /> بغض ها را جمع کردند اهل کین در یک هجوم<br /> شعله بر بیت امیر المومنین انداختند<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت...