فرایندهای تولیدی که برای تبدیل چسب ها یا مواد آب بندی مایع به اتصال های کاری و مناسب استفاده می شود، در حقیقت ملاحظات مهمی در طراحی کلی اتصال های مربوط به سیستم اتصال می باشند. این فرایندها شامل

تری کلسیم فسفات یک ماده شیمیایی است که به طور طبیعی در شیر و استخوان یافت می‌شود و در کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اینجا بیشتر در مورد این ترکیب شیمیایی بحث می‌کنیم.

همه ما از این واقعیت آگاه هستیم که کلسیم یکی از اساسی‌ترین اجزای، استخوان، دندان و پوسته زمین است. اما آیا می‌دانیم چه کسی آن را کشف کرد؟ این مقاله به شما اطلاعاتی می‌دهد. کلسیم جزء عنصر پنجم موجود در

چسب ها و مواد آب بندی عموماً به طور قابل توجه تحت تأثیر هوازدگی متوسط در محیط های خارجی نیستند. به هر حال، یک سری مثال ها وجود دارد که بر روی کارایی اتصال مؤثر می باشد. این مهم است که این مواد

آب می تواند به چسب نفوذ کرده و به ناحیه ی سطح مشترک برسد، این مسئله موجب می شود تا آب در سطح مشترک، جایگزین چسب شود. این مکانیزم در شکل 1 قابل مشاهده است. این مسئله در واقع موجب کاهش

پلی یوریتان ها دارای بهترین خواص دما پایین در بین تمام چسب های تجاری می باشند. برخی گریدهای پلی یوریتان ها، خواص دما پایین فوق العاده ای دارند. چسب های پلی یوریتانی به سهولت فراوری می شوند و به

همانگونه که در شکل 1 بخش دوم این مقاله مشاهده می شود، چسب های پلی بنزوایمیدازول (PBI) بهترین کارایی کوتاه مدت در دماهای بالا را ایجاد می کنند. به هر حال، رزین های PBI به سرعت اکسید می شوند و

چسب های دما بالا معمولاً به خاطر ساختار صلب، دمای نرم شدن بالا و گروه های شیمیایی پایدار، شاخص می باشند. همین فاکتورها همچنین موجب می شوند تا این چسب ها، فرآوری سختی داشته باشند. تنها چسب های

برای اینکه یک چسب و یا ماده ی آب بندی مفید باشد، این ماده نه تنها باید در برابر نیروهای مکانیکی مقاومت کند بلکه همچنین باید در برابر عواملی که در حین سرویس دهی، بر روی آن اثر می کنند، نیز مقاومت کند.

زیرلایه های شیشه ای و سرامیکی عموماً مواد با انرژی سطحی بالایی هستند و بیشتر چسب ها، به سرعت آنها را تر می کنند. یک مشکل در زمینه ی اتصال دهی شیشه های نوری انتخاب چسبی است که از لحاظ اپتیکی،