اگر کسى اینطور نذر بکند: براى خداست که فردا را روزه بگیرم، نذر شرعى منعقد شده است یا باید حتماً بگوید: براى خداست بر من است؟

نذر با صیغۀ زیر براى این بوده که دائم الوضو باشم، آیا صحیح است: نذر مى‌کنم براى رضاى خدا هرگاه دستهایم را با صابون شستم وضو بگیرم؟

آیا با نهى پدر و مادر از نذرهاى دائمى- مثال نذر بالا- نه از عملى که نذر شده بلکه خود نذر کردن دائمى، نذر باطل مى‌شود؟

اگر دفعات عمل نکردن به نذر بالا در ذهن انسان نیامد، چه باید بکند؟

آیا نذر با صیغۀ زیر صحیح است: نذر مى‌کنم براى رضاى خدا، اگر چرخم پیدا شد هر روز زیارت عاشورا را بخوانم بدون صد لعن و صد سلام آن و دو رکعت نماز زیارت هم بجا آورم، و زیارت مختصر حضرت عباس علیه السلام را...

شخصى صیغۀ نذر را خوانده و نذر او هم برآورده شده، هنگام وفاى به نذر دارایى لازم را نداشته، اینک که توان مالى دارد فراموش کرده چه نذر کرده بود، وظیفۀ او چیست؟

نذر کرده بودم روز جمعه روزه باشم، ولى بر اثر ضرورت روزه نگرفتم، آیا باید قضا شود؟

دارالایتامى است که درآمدش از کمکهاى مردمى تأمین مى شود، آیا ایتامى که از این کمکها استفاده مى کنند از نظر اسلام سن معینى باید داشته باشند؟ و آیا بین سالم و معلول، محصل و بیکار و غیره تفاوتى وجود دارد؟

اگر هدایا و نذورات امامزاده از مخارج آن زیاد بیاید، آیا مى شود آن را بین نوادگان آن امامزاده تقسیم کرد؟

شخصى نذر کرده است ولى در مورد منذور شک دارد، لطفاً وظیفه او را در موارد زیر بیان فرمایید: الف ـ اصلاً فراموش کرده است که چه چیزى را نذر کرده است. ب ـ مردّد است که بین دو امر کدام را نذر کرده است.