علیرضا قائمی نیا، بعد از ورود به مباحث نشانه شناسی و روش شناسی تفسیر قرآن در نیم دهه ی اخیر، مدتی است در بحث علم دینی تمحض دارند. ایشان برآنند تا اندوخته های فلسفی و

در حال حاضر این تفکر بر محافل آکادمیک سیطره یافته است که علم اقتصاد نئوکلاسیکی مدرن، یک دانش عینی جهانشمول با ارزش های مورد قبول همگان است. ولی آیا به واقع چنین

این نوشتار به بررسی امهات اندیشه های شهید صدر در حوزه اقتصاد اسلامی اختصاص دارد. نویسندگان، در انجام این مهم به مباحثی نظیر روش شناسی رویکردهای شهید صدر به

عدالت، مفهومی است که قرون متمادی به عنوان یک مفهوم چالش برانگیز نه تنها در ادبیات اقتصادی، بلکه در ادبیات فلسفی و اجتماعی همواره مطرح بوده است و متفکران بسیاری به آن پرداخته و

مدعاى اصلى این کتاب آن است که مالزى، از زمان استقلال و رسیدن تنکو عبدالرحمن به پست نخست وزیرى، در سال 1957 تجربه اقتصادى و توسعه اى خود را بر مبناى اصول اسلام

آنچه تاکنون مورد بررسی شده، طرف بدهی تراز بانکی و بخش تجهیز منابع بود که نشان می داد نظام بانکی در جذب سپرده های قرض الحسنه عملکرد موفقی نداشته است

در قانون بانکداری بدون ربای جمهوی اسلامی ایران، توجه خاصی به قرض الحسنه شده است و از این قرارداد در تجهیز و تخصیص منابع استفاده شده است.

در نظام مالی اسلامی، قرض الحسنه در کنار صدقات، عقود مبادله ای و مشارکتی به عنوان یکی از جایگزین های ربا در تجهیز و تخصیص منابع معرفی شده است.

با توجه به موضع گیری شدید قرآن کریم درباره ی کنز و لزوم انفاق فی سبیل الله و ارتباط این مفاهیم با موضوعات مهمی چون پول، مالیات، بازارهای مالی، مصرف، سرمایه گذاری و

بر اساس مفاد ظاهر آیه کنز در آیه 34 سوره توبه، ذخیره سازی هر مقدار طلا و نقره، حتی به مقدار کم حرام است و خرج کردن تمامی آن در راه خدا واجب است.