تشیع مصدر باب تفعل از «شیع» و شیعه، دارای لغوی و اصطلاحاتی است «تشیع فی الشیء» در هوای چیزی مستهلک شد و «تشیعه الشیب» پیری در او پخش و گسترش یافت (مجازاً)

اسلام آخرین و کاملترین دین و ناسخ تمام ادیان توحیدی است که حامل والاترین معارف الهی می باشد به همین لحاظ چنین رسالت مهمی به زمان و مکان محدود نمی شود و تا ابد در تمام دنیا به

تشکل صوفیان و مطرح شدن افکار و عقائدشان رفته رفته افرادی را به خود جذب کرد و چون هنوز مرکزی رسمی به نام خانقاه وجود نداشت تصمیم گرفتند از مساجد استفاده کننده چنان که

لفظ صوفی از هر لغتی که مشتق شده باشد خواه عربی یا غیر عربی، قدر مسلم این است که استعمال آن بنابر تحقیق مرحوم علامه محقق جلال همائی «در روزگار پیامبر شناخته نبوده است»

بررسی و تحقیق پیرامون اینکه چه زمانی تصوف با اسلام برخورد نموده است کاری صعب و دشوار نیست زیرا تاریخ اسلام از همان روز مبارک بعثت بدون اینکه حقیقتی ناگفته مانده باشد

درباره ی اصل و ریشه ی تصوف با اختلاف مواجه شده، آرای گوناگونی در کتب صوفیه و به مناسبت ریشه یابی لغوی آن در آثار علماء، علم لغت مطرح گردیده است، که نخستین مشکل جوینده

چکیده: تصوف که حیات خویش را از درون تسنن با مبانى "فقه الخلافه" آغاز کرده است، در دوران حیات اجتماعى‏اش به کاستى‏هاى خویش پى برده و از مبانى اولیه خویش، به مبانى "فقه الامامه" گذار کرده است.

اباحى‏گرى و دین‏گریزى، از اخلاق معمولى اهل خانقاه بوده است. تصوف در عین اعتقاد به اسلام سنى، زمینه بى‏اعتنایى به آن را نیز مطرح کرد و عرفان لیسیده و عریان از فقه دینى را دنبال نمود.

در این بخش، به بیان و بررسی احادیثی می‌پردازیم که در مورد صوفیه و عقاید آنان از جانب معصومان علیهم السلام نقل شده است. کتاب‌ها و رساله‌های بی شماری از

در این بخش، به بیان چند نمونه از احادیثی می‌پردازیم که متصوّفه جعل کرده‌اند. صوفیه جهت مشروعیت بخشیدن به مبانی فکری و عقیدتی خود و اثبات حقانیت اعتقاداتشان،