همان گونه که انسان چیزی را صورت‌گری کند، بسازد و پدید آورد، از خودش داند و محبوبش خواند؛ آفریدگار مهربان، انسان را صورت‌گری نمود، آفرید، روحش داد و در برابر چنین آفرینش سترگی به خود، آفرین گفت: (فَتَبَارَكَ...

خدای ابدی و ازلی، اساس آفرینش خود را با نور رسولش (صلی الله علیه و آله و سلم) پایه‌گذاری کرد و پس از آن، نور امیرالمؤمنین، علی (علیه السلام) و خاندان سرافرازش (علیهم السلام) را آفرید و بدین صورت سلسله‌ی...

پس از آن که زمین از شرک و ظلم پر شد و مردم در فساد و جهالت غوطه‌ور گشتند، در سرزمین جزیرةالعرب خورشید فروزان نبوت و نور الهی، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) از پشت ابرهای تیره ظاهر گشت و با فروغ...

امام زمان (علیه السلام) خدایش را آن چنان که بایسته و شایسته است، پرستش و بندگی کند و نام «عبدالله» به راستی زیور آرای آن امام همام است.

پس از خداوندی که مالک و صاحب حقیقی زمین و آسمان و تمام آفریدگان است. پیشوایان آیین اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)، مالکان و صاحبان زمین و آسمان‌اند و همان گونه که بر زمین و اهل آن حاکم و سرپرست‌اند،...

نبوت و امامت حقیقتی است که با منصب‌های رایج میان مردم بسیار متفاوت است؛ سفارتی است الهی، جایگاهی است خدایی، پروردگار زمام امور دین و دنیا، این جهان و جهان واپسین را به آنان واگذار کرد، این عهد و پیمان...

آدمی هماره بدون لطف خدای دانا برکناره‌ی پرتگاه سقوط و نزول از گستره‌ی انسانیت است. او به تنهایی در لغزشگاه‌ها و آزمون‌ها بلغزد و مردود شود. قرآن کریم پرده از این فقر و فرومایگی انسان و آن لطف خدا برداشته؛...

خداشناسی و یگانه پرستی در فطرت و خمیرمایه‌ی آدمیان سرشته است؛ هر انسان در فطرت خویشتن خواهان راه یابی به حقیقت و راستی و خواهان کمال است.

به هر سو که بنگری، به هر چیزی که نظر افکنی، نشانه‌ای از رحمت، لطف و مهر خداوند مهربان را می‌یابی. او نهال هستی را با محبت غرس نموده، با باران رحمت خویش آبیاری کرد و با عشق پروراند، تا به ثمر نشست و عاشقانه...

ایام چون سیلی خروشان در بستر رودخانه‌ها با امواجی پر طمطراق در حرکت است و در گذر زمان هر لحظه، آوایی به گوش می‌رسد که توجه همگان را به خویشتن معطوف داشته و مردم را به سوی خود فرا می‌خواند؛ و هر یک مدعی...