برابر آيات کريمه ي قرآن، کتاب هاي آسماني و پيامبران الهي (عليهم السّلام)، از جهاني شدن و جهاني سازي نهايي الهي، سخن گفته و تحقق آن را وعده داده اند.

بدون شک همگان موظفند براي برداشتن اين موانع و چالش ها تلاش نمايند و زمينه ي ظهور حضرت مهدي (عليه السّلام) را فراهم سازند، و معناي درست انتظار نيز همين است.

چون در جامعه ي آرماني نهايي، همه ي مردمان به دين گراييده و يک جامعه ي فراگير ديني با حاکميت حضرت مهدي (عليه السّلام) را شکل داده اند، همه ي جوامع متحد شده، روابط بين اللملي، معناي خود را از دست خواهد داد،...

جامعه ي آرماني، در زمينه ي ارتباطات عمومي و فردي، جامعه اي قانون مدار و ضابطه مند است و دولت به ملّت و مردم به دولت، مردم به يکديگر و يک جامعه به جوامع ديگر، مسئوليت هاي خود را ايفا مي کنند و هيچ يک حقوق...

در نهاد و نظام اقتصادي جامعه ي آرماني، رشد و توسعه ي اقتصادي و سلامت و عدالت اقتصادي هم زمان، مورد توجه قرار گرفته است؛ نگاهي کوتاه به آيات قرآن نشان مي دهد در هيچ شريعتي همانند شريعت اسلام به شيوه ها...

در جامعه ي آرماني، جايگاه علم و دانش، تعليم و تربيت، به خوبي شناخته شده است، بر اساس فرموده ي اميرالمؤمنين (عليه السّلام)، ريشه ي هر شقاوت و بدبختي، جهالت است: « الجَهلُ مَعدنَ الشرِ وأصلُ کلِّ شرّ. »...

بدون ترديد هر جامعه، نيازمند حکومت است؛ براي تبيين نهاد حکومت در جامعه ي آرماني بايد به دو مطلب رهبري و مديريت و نظام سياسي آن توجه کرد:

در جامعه ي آرماني، رفاه و برخورداري نيز مورد توجه و درخواست است؛ ولي شهروندانش هرگز رفاه و آباداني و آسايش را بدون آراستگي به ايمان و دين ورزي، بر نمي گزينند و در مقامِ تعارض، رفاه و برخورداري را بر بندگيِ...

اتحاد در پرتو آموزه هاي وحياني را بايد يکي از ويژگي هاي بارز و عام جامعه ي آرماني تلقي کرد، زيرا يکي از آموزه هاي مؤکّد قرآن در خصوص نظام اجتماعي آرماني، اتحاد و پرهيز از اختلاف و تفرقه انگيزي است:

جامعه ي آرماني قرآن در ابعاد و شئون گوناگون اجتماعي، ويژگي هاي خاصّ خود را دارد. برخي انديشمندان مسلمان، کنار نهادن خود مختاري در برابر حاکميت خداوند متعال، اعتقاد به حاکميت خداي متعال، احترام به اراده...