پيش ترها آدم در بهشت زندگي مي کرد و از شکوه و زيبايي زندگي بي غم آسماني و بهار جاوداني و دنياي روشن و درختان لذت مي برد....

در روزگار بسيار قديم در آن زمان که اجداد ما هم آن را درست به ياد ندارند، خروسي با حشمت و جلال در امپراتوري چين مي زيست. آن خروس مانند خروسان امروزي خشمگين و متکبر نبود؛ پر و بال زيبايي داشت و مخصوصاً شاخ...

در روزگار قديم پادشاهي بود که به دخترش بسيار مهر مي ورزيد و او را هيچ گاه از نظر دور نمي داشت. يک روز که باران به شدت مي باريد و در روي آب حباب هاي بسيار پديد مي آورد، دخترک از ديدن آنها شاد شد و به شاه...

چانگِ تسه لان يک دختر زيبا و مهربان و فرمان بردار چيني است . او طبيعت را دوست مي دارد و مثل تمام کودکان چيني در برابر تغييرات فصول حساس است. در بهار به آواز پرندگان و جنگل گوش مي دهد و همين که اولين

در ميان اميران ستمگر مشرق زمين کسي که به سبب بيدادگري و استبداد و هوس هاي عجيب از همه مشهورتر بود « قره قوش » حاکم قاهره بود که در زمان صلاح الدين بزرگ مي زيست. نام او در سوريه مظهر ستمگري است و امروز...

در شهر دمشق مردي به نام « گنجشک » زندگي مي کرد که بسيار تنبل بود و از اين تنبلي رنج مي برد. زن او که نامش « ملخ » بود پيوسته به گوشش مي خواند: « عيب است که مرد کار نکند و خجلت دارد که پولي براي زندگي به...

بين آسيا و افريقا سرزمين شام يا سوريه واقع است که از اروپا نيز چندان دور نيست. در کتب آسماني نيز از اين سرزمين ياد شده است. در دمشق در آنجا که بيابان شروع مي شود، در بيروت و در تريپولي کنار دريا، کودکان...

روزي گوزني به سنگ پشت، که در برزيل آن را « ژابوتي » مي نامند، گفت: پاهاي تو مانند تکه هاي چوب، خشک و خشن و مثل شست دست کودکان کوتاه است و لاکي که در پشت داري به اندازه ي يک خانه سنگين است. اي دوست

گفته اند يکي از بوميان ميموني را کشته بود. در هنگام مراجعت چون شب شد نتوانست به خانه برگردد، بنابراين در پاي درختي خوابيد در خواب صداي کسي را شنيد که فرياد مي کرد:

هلوروم، پدر خدايان، دو فرزند داشت: يکي آسمان که « باتالام » نام داشت و ديگري زمين که او را « او دو دو اَ » مي خواندند.