آیا درجایی‌که جرح و نقص عضو از عمد انجام گرفته، و قابل قصاص می‌باشد، می‌‌شود برای مرتکب، مجازات تعزیر قایل شد، یا تنها دیه جنبه ضمان و حقوقی و ضرر و زیان داشته باشد ـ که لازمه طبع دیه است و در روایات هم ظاهراً نص بر جزا بودن آن نمی‌باشد، تنها استدلال به سکوت ائمه (ع) می‌‌شود ـ یا همان دیه ضمان و جزا هر دو است؟ توضیحاً این‌که مجازات به محض دیه باعث تجری بر جرم خواهد شد و آمار جرایم را بالا خواهد برد.