اللاهوری
یکتا
هو أحمدیار خان بن الله یارخان الدهلوی ، وقیل اللاهوری ، المکرانی ، اللغری ، وکان یتلقّب من شعره بیکتا .من مشاهیر شعراء البلوج ، وکان بارعاً فی التصویر والخط والشعر . کان من أقوام برلاس ، وقیل برلاش ، انتقل اجداده فی عهد السلاطین التیموریة إلى الهند ، واستوطنوا منطقة خوشاب من توابع لاهور .
تصدر لبعض المناصب الحکومیة فی الهند ، وتوفی سنة 1147هـ ، له (دیوان شعر) ، و(شهر آشوب) ، و(گلدسته حسن) ، ومنظومة قصة (هیرور انجها) ، ومنظومة (جهان آشوب) . ومن شعره :
أز بسکه سراپا زغم عشق تو داغم***چون کاغذ آتش زده یک شهر چراغم
وله أیضاً :
چون پرسى از سر وسامان من عمریست چون کامل***سیه بختم پریشان روز گارم خانه بردوشم
المراجع :
الذریعة ج9 قسم 4 ص1315 ، روز روشن (فارسی) ص947 و948 ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص659 .
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}