أحمد

هو أحمد الیزدی  ، المتلقّب فی شعره بناخدا  .کان من تجار یزد  ، وبعد أن أفلس اتجه صوب الشعر فقاله وأجاد فیه  .توفی فی مکة المکرمة سنة 1083هـ  .له (دیوان شعر)  ،

ومن شعره :

در دعوى ما چو غیر حق قاضى نیست***مستقبل حال ما کم از ماضى نیست

در چنگ قضا اگر فتد جا دارد***هر کس که بداده خدا راضى نیست

وله أیضاً :

شد وقت آنکه جامه جان را قبا کنم***بر رغم شیخ شهر گنه بر ملا کنم

المراجع :

الذریعة ج9 قسم 4 ص1147  ، تاریخ یزد (فارسی) لآیتی ص334  ، ریحانة الأدب (فارسی) 6/91  ، لغت نامه دهخدا (فارسی) 47/61 و62  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص584  .